Σαρδέλα: Ένα αποδοτικό ψαροδόλι
Η σαρδέλα, είναι το ψάρι µε τις περισσότερες ευεργετικές ιδιότητες για τον άνθρωπο και όχι µόνο. Είναι επίσης από τα πιο αποδοτικά δολώµατα µιας και απευθύνεται στο µεγαλύτερο εύρος ψαριών. Κυρίως χάρη στην έντονη µυρωδιά και το µαλακό της κρέας, χαρακτηριστικά ακαταµάχητα, στα οποία τα ψάρια είναι αδύνατο να αντισταθούν.
Η φιλεταρισµένη σαρδέλα αποτελεί το βασικό δόλωµα σε πολλές τεχνικές ψαρέµατος.
Ακόµα, µπορούµε να την έχουµε ανά πάσα ώρα και στιγµή σα «χρυσή εφεδρεία». Αφού µπορούµε να την αποθηκεύσουµε στον καταψύκτη µας. Το καλύτερο πάντως είναι να τη χρησιµοποιούµε πάντα φρέσκια, γιατί το κρέας της είναι πιο σφιχτό και δολώνεται πολύ πιο εύκολα σε σχέση µε την κατεψυγµένη. Η οποία θα χρειαστεί «σφίξιµο» µε τη βοήθεια αλατιού.
Προσοχή όµως! Το αλάτι έχει την ιδιότητα να απορροφά όλα τα υγρά στοιχεία από τη σάρκα της και να µειώνει κάπως την αποδοτικότητά της σα δόλωµα. Χωρίς αυτό να συµβαίνει πάντα, αφού πολλάκις έχουν πιαστεί ψάρια τρόπαια µε κατεψυγµένη σαρδέλα.
Όλοι ξέρουµε ότι η σαρδέλα είναι το κατεξοχήν δόλωµα για το πολυάγκιστρο. Αλλά µε την πάροδο των χρόνων παρουσιάστηκαν και εξελίχθηκαν αρκετές τεχνικές όπως πχ. το Εγγλέζικο, το µπολονέζ κ.ά. Στα οποία έχει δώσει εξετάσεις και έχει διαπρέψει. Οι τρόποι που τη δολώνουµε είναι πολλοί και διαφορετικοί, σύµφωνα πάντα µε την εφαρµοζόµενη τεχνική.
Στο απίκο, θα τη δολώσουµε σε σαλαγκιά µε τη µορφή ζύµης. Εκεί, η σαρδέλα θα χωριστεί από κεφάλια και ραχοκοκαλιές και όταν µείνει µόνο η σάρκα της. Θα ζυµωθεί µε τριµµένη φρυγανιά ή αλεύρι, ανάλογα µε τι υφή επιδιώκουµε να της δώσουµε. Μπορούµε όµως να τη δολώσουµε και σε µονάγκιστρο ή διπλαράκι. Όπου θα την κόψουµε προσεκτικά σε φιλέτα και θα τα «κεντήσουµε» στο αγκίστρι.
Τα ψάρια στα οποία στοχεύουµε µε αυτήν την τεχνική, είναι κατά κύριο λόγο τα µελανούρια, οι κέφαλοι, οι σαργοί, οι σπάροι κ.ά. Στο πεταχτάρι µε ρόδα, θα τη δολώσουµε ολόκληρη σε πολυάγκιστρο. Ο τρόπος δόλωσης είναι πιστεύω γνωστός σε όλους. Αφού καρφώσουµε το πρώτο αγκίστρι του πολυάγκιστρου σε ένα σκληρό σηµείου του κεφαλιού της σαρδέλας, θα το τυλίξουµε σφικτά γύρω από το σώµα της. Θα κάνουµε µία ή δύο τσακιστές µε την πετονιά στη βάση της ουράς -το πιο σφιχτό σηµείο της σάρκας της-, προστατεύοντάς την από το σοκ της βολής.
Μπορούµε όµως να δουλέψουµε το πεταχτάρι αρµατωµένο µόνο µε ένα αγκίστρι ή ζοκάκι, δολωµένο µε φιλέτο. Στοχεύοντας σε ψάρια όπως τα λαυράκια, οι τσιπούρες, οι σαργοί κ.ά. Στο εγγλέζικο, µια ιδιαίτερη τεχνική µε πολύ λεπτά εργαλεία και υλικά, κατέχει επίσης περίοπτη θέση µεταξύ των υποψήφιων δολωµάτων. Δολώνεται σε µικρά κοµµάτια (τάκους) ή φιλετάκια, ανάλογα µε το µέγεθος του αγκιστριού. Μπορεί οι δολωσιές µας να είναι µικρές, αλλά είναι πολύ πιθανό να πιάσουµε ψάρια εκθετικά µεγαλύτερα από το µέγεθος των δολωµάτων µας. Όπως πχ. µεγάλα λαυράκια, τσιπούρες, σαργούς, µελανούρια, κέφαλους κ.ά. Στο µπολονέζ, µπορούµε να τη δολώσουµε και σε σαλαγκιά (σε µορφή ζυµαριού), αλλά και σε αγκίστρι (φιλετάκια).
Φιλέτο σαρδέλας περασµένο κεντητά στο αγκίστρι.
Μην ξεχνάτε ποτέ την απόχη στα match ψαρέµατά σας. Γιατί τα λεπτά εργαλεία και αναλώσιµα (µάνα, παράµαλλα, µικροκαµωµένα αγκίστρια) µπορεί µεν να δηµιουργούν εµπιστοσύνη στα ψάρια λόγω αορατότητας, χρήζουν δε ιδιαίτερης µεταχείρισης και χειρισµών. Ενώ το φιλετάκι σαρδέλας δηµιουργεί διατροφική φρενίτιδα ακόµα και σε πολύ µεγάλα ψάρια, κάνοντάς τα συχνή λεία των καλαµιών σας. Ποτέ λοιπόν µη διανοηθείτε να σηκώσετε «στεγνά» ένα ψάρι από το νερό…
Το surfcasting και το rock fishing, είναι από τις πιο αγαπηµένες τεχνικές της «ψαροκοινωνίας». Μιας και µε αυτές ασχολείται το µεγαλύτερο ποσοστό των παράκτιων ψαράδων. Εδώ, η σαρδέλα µπορεί να δώσει ψάρια ζηλευτά και πολύ αξιόλογα σε µέγεθος και ποιότητα (σαργούς, τσιπούρες, λαυράκια, συναγρίδες, γοφάρια). Πρέπει όµως να τη δολώσουµε µε τη δέουσα προσοχή. Αφού έχουµε να κάνουµε µε δυνατές βολές, και είναι αναγκαίο το δόλωµα να φτάσει στο βυθό όσο το δυνατόν ανέπαφο. Μπορεί ακόµα να δολωθεί ολόκληρη σε πολυάγκιστρο ή δυάγκιστρο, σε τάκο ή µεγάλα φιλέτα.
Επειδή το σοκ των βολών είναι µεγάλο και πολύ δύσκολα το δόλωµα βγαίνει αλώβητο από τη δύναµη της ρίψης, επιστρατεύουµε ένα πολύ διακριτικό αξεσουάρ, το ελαστικό νήµα (λύκρα) µε το οποίο τυλίγουµε προσεκτικά δόλωµα και αγκίστρι µαζί.
Τα ψάρια, λοιπόν, που δε θα πουν όχι σε µια δολωµένη σαρδέλα, σε ένα φιλετάκι της ή σε µια µπουκιά ζύµης µε κύριο υλικό τη σάρκα της, είναι πολλά και διαφοροποιούνται ανάλογα µε τον τρόπο δόλωσής της. Για παράδειγμα, ένα φιλέτο σαρδέλας σε µονάγκιστρο θα ξεγελάσει ένα σαργό ευκολότερα από ότι µια ολόκληρη σαρδέλα σε δυάγκιστρο ή πολυάγκιστρο. Αντίθετα, ένα αδηφάγο γοφάρι, µια ευµεγέθης βασίλισσα τσιπούρα, µια επιθετική συναγρίδα ή ένα αποχυµένο λαυράκι, θα προτιµήσουν ποσότητα και όγκο.
Βέβαια, µε την πάροδο των καιρών οι διατροφικές συνήθειες των ψαριών διαφοροποιούνται. Ποτέ δεν ξέρουµε τι έκπληξη µας περιµένει δολώνοντας σαρδέλα στα αγκίστριά µας. Το σίγουρο είναι ότι κανένα ψάρι δε θα περιφρονήσει µια δολωµένη σαρδέλα και έτσι επάξια της αποδόθηκε ο τίτλος «µπαλαντέρ των δολωµάτων».
Tip: Ένας καλός τρόπος να συντηρήσουµε τη σαρδέλα στον καταψύκτη, είναι να την τοποθετήσουµε σε στρώσεις σε ένα τάπερ. Να µην την αφήσουµε στο χάρτινο χωνί του ψαρά.
