Shore jigging για μαγιάτικα: Ψάρεμα από λιμάνι
Τα λιµάνια αποτελούν ίσως τον πρώτο ψαρότοπο που έχει την ευκαιρία κάποιος να δοκιµάσει την τύχη του στο ψάρεµα με όλες τις τεχνικές. Στα περισσότερα, θα συναντήσουµε µανάλια (μικρά μαγιάτικα) όλο το χρόνο. Αλλά και τα μεγαλύτερα μαγιάτικα παραµένουν σε αυτά µέχρι τα νερά να αρχίσουν να κρυώνουν αισθητά.
Κάποτε, όταν ήµουν µικρός, και έχοντας µεγαλώσει µακριά από τη θάλασσα, πήγα για πρώτη φορά για ψάρεµα σε ένα λιµανάκι, µε τον πατέρα µου. Εξοπλισµός: ένα καρουλάκι, µερικά αγκίστρια και ψωµί, µε σκοπό να περάσει ευχάριστα η ώρα µας και να δω πώς είναι το ψάρεµα.
Κάτι πεινασµένα κεφαλόπουλα, δεν άργησαν να τσιµπήσουν το δόλωµα. Έτσι, είχα την τύχη να πιάσω στα χέρια µου το πρώτο ψάρι. Χαρά απερίγραπτη, αξέχαστη στιγµή που την κουβαλάω πάντα, όσα χρόνια και αν πέρασαν. Τότε, έδωσα µια υπόσχεση στον εαυτό µου: πως όταν µεγαλώσω, θα συνεχίσω να εξασκώ το χόµπι που µόλις γνώρισα, το ψάρεµα.
Τα χρόνια κύλισαν γρήγορα, και, ευτυχώς για την ποιότητα της ζωής µας, µετακοµίσαµε σε νησί, όπου η θάλασσα ήταν δίπλα µας. Πιο συγκεκριµένα, κοντά σε ένα µεγάλο εµπορικό λιµάνι, όπου πραγµατικά µπορεί να εξασκήσει ο καθένας όποια τεχνική επιθυµεί.
Μια από τις πιο διαδεδοµένες τεχνικές που είδαµε να εξασκούν οι παλιοί ψαράδες, είναι το ζωντανό δόλωµα µε ζαργάνα ή κέφαλο σε µεγάλο καρουλά, µε στόχο τα πολλά και διάφορα κυνηγόψαρα. Ωστόσο, στην πίσω πλευρά του µυαλού τους βρίσκονται τα µεγαλύτερα αρπακτικά που κυκλοφορούν, όπως τα µαγιάτικα.
Κατά καιρούς, είδαµε να πετυχαίνουν εντυπωσιακές συλλήψεις σε µέγεθος ψαριών, µε µπόι µεγαλύτερο από το δικό µου! Παρατηρώντας αυτό, αλλά έχοντας ήδη έρθει σε επαφή µε τον κόσµο των ψεύτικων τεχνητών, τα οποία προσοµοίωναν τα ζωντανά δολώµατα των ψαράδων, αµέσως δηµιουργήθηκε η σκέψη: «Αφού µπορούν αυτοί µε το ζωντανό, γιατί όχι και εµείς µε ψεύτικα;»
Πολύς κόσµος παλαιότερα, δεν είχε αντιληφθεί τη δυναµική των ψεύτικων δολωµάτων. Σίγουρα, δεν υπήρχε ούτε η πληροφόρηση που υπάρχει τώρα, ούτε η τεχνογνωσία. Έτσι, έπρεπε να ξεκινήσουµε σχεδόν από το µηδέν. Βέβαια, η πληροφορία υπήρχε και πάντα υπάρχει, είναι εκεί έξω στη θάλασσα, αλλά πρώτα πρέπει να διαβαστεί σωστά, ώστε να αξιοποιηθεί κατάλληλα, µετά από πολλές ώρες παρατήρηση και ψάρεµα.
Κατάλληλη τεχνική και εξοπλισµός
Βλέποντας τους ψαράδες µε το ζωντανό να καρφώνουν µεγάλα ψάρια και µε τι δυσκολία κατάφερναν να τα κουράσουν, είχαµε την πρώτη πληροφορία. Οπότε, έπρεπε να επιλέξουµε εξοπλισµό Shore Jigging, ο οποίος µας δίνει τη δυνατότητα να µπορέσουµε να αναµετρηθούµε µε τέτοια αλιεύµατα και ενίοτε να βρεθούµε νικητές.
Είναι σηµαντικό να µπορούµε να έχουµε τον έλεγχο του ψαριού και όχι να είµαστε όµηροι της τύχης µας! Εποµένως, όταν ξέρουµε ότι ο τόπος κρατά µεγάλα ψάρια, είναι απαραίτητο ένα αξιόµαχο σετ Shore Jigging µε καλάµι –τουλάχιστον- max100 και ένα αντίστοιχα αξιόπιστο και γρήγορο µοτέρ, κατηγορίας τουλάχιστον 6000.
Νήµα, ένα PΕ2.5 είναι καλό. Παράµαλλο, ένα 52άρι, σίγουρα µε µήκος 2 µέτρα, που ωστόσο θα πρέπει να ανέβουµε σε διάµετρο και µήκος αν το λιµάνι έχει δύσκολο βυθό.
Τεχνητά-πλάνοι
Τα µαγιάτικα, ανέκαθεν χαρακτηρίζονταν ως τα ψάρια αντίδρασης. Συνήθως δελεάζονται µε τις έντονες νευρικές κινήσεις. Είναι ψάρι υπεροχής, που δεν καταδέχεται εύκολα να βλέπει ένα υποψήφιο αλίευµά του να του ξεφεύγει. Βέβαια, καµιά φορά το αλίευµά του µπορεί να είναι ο πλάνος µας!
Να προσθέσω µια σηµαντική παρατήρηση από τους ψαράδες µε τα ζωντανά δολώµατα: Το µαγιάτικο θα χτυπήσει στην πιο ζωηρή ζαργάνα! ∆εν θα ξεχάσω µια µέρα, όταν είδα ένα µαγιάτικο στον αφρό να πλησιάζει µια ζαργάνα από τις πολλές που ήταν δολωµένες, πέρασε δίπλα της, την επεξεργάστηκε και έφυγε.
Τελικά, εκείνη τη µέρα, µόνο εµένα τίµησε ένα αξιόλογο µαγιάτικο, σε πλάνο. Σχεδόν επιδεικτικά, τα µαγιάτικα αγνόησαν όλα τα ζωντανά δολώµατα προς χάριν ενός ψεύτικου, πλην όµως πολύ ζωηρού και νευρικού πλάνου. Εποµένως, σαν πρώτη επιλογή θα έλεγα, είναι ένας πλάνος µε έντονη κίνηση που θα προσοµοιάζει µια ζαργάνα.
Όσον αφορά στο µέγεθος των πλάνων, θα δοκιµάσουµε όλα τα µεγέθη, από το πολύ µικρό µέχρι το πολύ µεγάλο.
Αξίζει να σας µεταφέρω µια άλλη εµπειρία που είχα, µια µέρα µε πολλά κυνήγια, αλλά άγνωστα ψάρια. Καρφώνω ένα ψάρι που εξαρχής µου φάνηκε µικρό και τελικά η εκτίµησή µου ήταν σωστή: Ένας λουτσάκος. Ωστόσο, καθώς τον έφερνα, παρατήρησα ένα µαγιάτικο να προσπαθεί να τον αρπάξει.
Το µήνυµα το έλαβα, έβαλα τον µεγαλύτερο πλάνο που είχα, και αρκετά έντονο σε χρώµα, ώστε να παρουσιάσει µια φιγούρα µεγάλου και εντυπωσιακού δολώµατος. ∆εν άργησα να πάρω ένα µαγιάτικο σεβαστού µεγέθους.
Είναι αυτό που λέµε, περίµενε την καλή, µεγάλη µπουκιά για να επιτεθεί!
Ωστόσο ας µην ξεχνάµε, ότι τα µαγιάτικα βρίσκουν να τρώνε κυρίως µικρά ψαράκια, τέτοια βρίσκουµε κυρίως στο στοµάχι τους, οπότε θα ξεκινήσουµε από τον µικρότερο πλάνο και θα πάµε και στον µεγαλύτερο που κρατάµε µαζί µας.
Στο shore jigging χρησιµοποιούµε και µεγάλα τεχνητά και σιλικόνες. θα χρησιµοποιήσουµε αντίστοιχο εξοπλισμό και για τα µαγιάτικα; Αν δεν δούλεψαν οι πλάνοι, γιατί όχι; Οι σιλικόνες, θεωρητικά πάντα, µπορεί να τα δελεάσουν αν παραείναι νωχελικά. Τα τεχνητά από την άλλη θα µας βοηθήσουν αν το λιµάνι δεν έχει πολύ βάθος και θέλουµε να αποφύγουµε το ξενέρισµα του πλάνου, ψαρεύοντας σωστά και περισσότερο χρόνο σε κάθε βολή µας.
Εποµένως, δεν τα αποκλείουµε, επειδή ακριβώς την επιλογή θα την κάνει το ψάρι. Ας τους δείξουµε κάτι διαφορετικό αν ξέρουµε ότι υπάρχουν στην περιοχή και δεν συγκινήθηκαν από τους πλάνους. Σε κάθε περίπτωση, έχουµε εµπιστοσύνη στον εαυτό µας και δουλεύουµε αυτό που ξέρουµε καλύτερα.
Χαρακτηριστικά λιµανιού
Ο σηµαντικότερος παράγοντας για να επιλέξουµε να ψαρέψουµε σε ένα λιµάνι µε στόχο τα µαγιάτικα, είναι να έχει µικρά µαγιάτικα, τα λεγόµενα «µανάλια». Αν έχει, τότε σίγουρα θα έχει και µεγαλύτερα µαγιάτικα κάποιες µέρες το χρόνο, ίσως και κάποιους µήνες.
Από κει και πέρα, βαθιά λιµάνια υπάρχουν πολλά στη χώρα µας και ένα βάθος τουλάχιστον 10-15µέτρων είναι καλό για να αναζητήσουµε τα µαγιάτικα. Προσοχή µόνο, στα πατήµατά µας, και ιδίως στα µπλόκια των λιµανιών, τα οποία δεν εξασφαλίζουν καλό πάτηµα. Ταυτόχρονα δίνουν τη δυνατότητα στο ψάρι να πάει να κόψει, κάτι που αποτελεί προσφιλή συνήθεια για τα µαγιάτικα.
Όσο για το καλύτερο σηµείο που θα επιλέξουµε για να τα αναζητήσουµε, συνήθως θα είναι η είσοδος του λιµανιού. Αυτό γιατί, λόγω της µορφολογίας του λιµανιού, σε αυτό το σηµείο συναντιούνται τα ρεύµατα και δηµιουργούνται ιδανικές συνθήκες για ενέδρες από µεγάλους κυνηγούς, οπότε εκεί είναι το σηµείο που θα ψάξουµε πρώτα!
Εποχές
Το µαγιάτικο, ή αλλιώς Μάης, είναι αυτό που λέµε «όνοµα και πράγµα». Πλησιάζει συνήθως κοντά στις ακτές το Μάιο, προκειµένου να αναπαραχθεί. Θα γεννήσει τα αυγά του κάπου στον Ιούλιο και θα παραµείνει στη περιοχή µέχρι τα νερά να αρχίσουν να κρυώνουν αισθητά. Αυτό σηµαίνει πως τη µία χρονιά θα φύγει από την περιοχή το Σεπτέµβρη, ενώ την άλλη χρονιά, και σε µια άλλη περιοχή, ίσως να φύγει το ∆εκέµβρη ή Ιανουάριο. Σίγουρα, τα πάντα είναι συνάρτηση της αφθονίας τροφής.
Όλα αυτά, πρέπει να τα δούµε µόνοι µας, ανά περιοχή, γιατί δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριµένο, γενικό µέτρο. Αντικειµενικά, η περίοδος από το Σεπτέµβρη έως τις αρχές Νοέµβρη, είναι οι καλύτερες εποχές για τη σύλληψή του. Από τη µια ο ανταγωνισµός για την τροφή φθάνει στο κατακόρυφο µε την εµφάνιση και άλλων κυνηγών, από την άλλη θα έχουν γεννήσει, οπότε αποφεύγουµε τη σύλληψη κάποιου ψαριού που ίσως έχει αυγά.
Ώρα
Ίσως θα έχουµε παρατηρήσει, πως τα µικρόψαρα το πρωί βγαίνουν για να κάνουν τη βόλτα τους και το βράδυ «λουφάζουν» κάπου για προστασία. Τα µαγιάτικα, το γνωρίζουν καλά αυτό, και σαν ψάρια που αρέσκονται σε αρκετό φαγητό, θα προτιµήσουν αυτές τις ώρες για να επιτεθούν. Βέβαια, αυτό δεν σηµαίνει πως δεν κυκλοφορούν και τις άλλες ώρες, το αντίθετο µάλιστα, παραµένουν ενεργά πολλές φορές στη διάρκεια της µέρας.
Να προσθέσουµε εδώ κάτι εντυπωσιακό για τα µαγιάτικα και ίσως πιο σηµαντικό από το τι ώρα θα πάµε: Την περιοδικότητα στα περάσµατά τους. Όσο και αν φανεί παράξενο, είναι «εγγλέζοι», ας πούµε χαριτολογώντας. Θα περάσουν την ίδια ώρα που πέρασαν και την προηγούµενη µέρα, ιδίως αν είναι κοπάδι. Όποια ώρα και αν είναι αυτή, ακολουθούν πιστά ένα δροµολόγιο, για κάµποσες µέρες. Υπόψη, το δροµολόγιο αυτό το ορίζει η θέση του ήλιου, τα ψάρια δεν ξέρουν από ώρες, αποκτούν το πρόγραµµά τους από τις φυσικές συνθήκες.
Συνθήκες
Το µαγιάτικο είναι ένα µεγάλο ψάρι, µε αρκετό όγκο, και θα προσπαθήσει να πετύχει το βέλτιστο αποτέλεσµα µε τον ελάχιστο κόπο.
Αν τα νερά είναι καθαρά και διαυγή, χωρίς κυµατισµό, το ένστικτό του του λέει πως η αναζήτηση τροφής είναι δύσκολη. Θα κινηθεί ευκαιριακά, χωρίς όµως να επιζητά πολλά.
Η ταχύτητά του δεν µπορεί να αντισταθµίσει το ίχνος που αφήνει ο όγκος του, µε αποτέλεσµα τα µικρόψαρα να καταλαβαίνουν τον κίνδυνο πριν καν πλησιάσει. Θα προτιµήσει λοιπόν να κυνηγήσει σε συνθήκες που θα του εξασφαλίσουν µια κάλυψη. Οι συνθήκες αυτές, θα είναι ένα καλό αποφούρτουνο, σηµεία που το νερό θολώνει για κάποιο λόγο και φυσικά ο χαµηλός φωτισµός.
Σηµαντική και χρήσιµη σηµείωση:
– αν έχει καιρό και συννεφιά, τα αναζητούµε µέρα
– αν έχει µπονάτσα, καθαρά νερά και ατµόσφαιρα, τα αναζητούµε πριν καν φανεί φως ή όταν έχει σχεδόν πλήρες σκοτάδι.
Φυσικά, αυτό δεν είναι κανόνας, απλά µια παρατήρηση που την επαληθεύσαµε αρκετές φορές.
Πώς βγάζουµε το µαγιάτικο έξω από το νερό;
Πολλά λιµάνια, όπως αυτό που ψαρεύουµε κυρίως, είναι ψηλά. Αυτό σηµαίνει ότι πρέπει να έχουµε ένα τρόπο να βγάλουµε εύκολα το ψάρι στη στεριά.
Οι γάντζοι του εµπορίου, σπανίως ξεπερνούν σε µήκος τα 3-4 µέτρα, που δεν είναι πάντα αρκετά. Έτσι, έχουµε δύο επιλογές:
– είτε να φτιάξουµε έναν δικό µας γάντζο όσο µακρύ χρειάζεται, και να τον δέσουµε σωστά, µε δυνατό σχοινί από άκρη ως άκρη
– είτε να φτιάξουµε µια «µπρακαρόλα».
Τι είναι η µπρακαρόλα;
Είναι ένας τριπλός ή τετραπλός γάντζος «εµποτισµένος» µε µολύβι, που τον δένουµε µε σχοινί. Πρέπει να ζυγίζει τουλάχιστον µισό κιλό. Υπάρχουν κατασκευές που φτάνουν και τα 2 κιλά. Όσο βαρύτερος, τόσο καλύτερο είναι το κάρφωµα και πιο εύκολη η διαχείρισή του στα ρεύµατα. Το σχοινί πρέπει να είναι παχύ, για να µπορεί να σηκώσει το ψάρι. Πρακτικό εργαλείο, για µέρη που είναι κάθετα στη θάλασσα, όπως τα λιµάνια.
Η παιδική Υπόσχεση
Στο λιµάνι της πόλης µου, είχα την ευκαιρία να πραγµατοποιήσω την παιδική µου υπόσχεση. Να ξαναγυρίσω στη θάλασσα ενήλικας και να ασχοληθώ µε το ψάρεµα ξέγνοιαστα και ευχάριστα, να αγαπήσω το Shore Jigging. Με τον καιρό ήρθαν και επιτυχίες, µε κάποια αξιόλογα µαγιάτικα και µάχες που θα θυµάµαι για πάντα (ευτυχώς, αρκετές από αυτές τις κράτησα σε βίντεο). Στάθηκα τυχερός, απόλαυσα µοναδικές στιγµές.
«Εγγλέζοι» στα ραντεβού
Χαριτολογώντας, χαρακτηρίσαµε τα µαγιάτικα «εγγλέζους». ∆εν είναι µόνο η ώρα που θα περάσουν, αλλά και η εποχή. Γεννιούνται, παραµένουν στη φυσική προστασία του λιµανιού το πολύ 2 χρόνια, και όταν γίνουν πάνω από 3-4 κιλά, αρχίζουν τη µετανάστευσή τους.
Έµφυτα, κρατάνε µια υπόσχεση, να ξαναγυρίζουν κάθε χρόνο στον τόπο που γεννήθηκαν, ώστε να αναπαραχθούν µε τη σειρά τους. Κάποια µέρα του Μαΐου, στην ονοµαστική τους εορτή, θα φανούν, αρκεί να τα αφήσουµε να τηρήσουν την υπόσχεσή τους. ∆εν θα είναι όλα τυχερά, ή πιο σωστά, ελάχιστα θα είναι τυχερά να φύγουν και να ξαναγυρίσουν.
Catch and realease
Προσωπικά, είχα την τύχη να µεγαλώσω και να παραµένω υγιής, όπως το εύχοµαι και για όλον τον κόσµο. Θα ήθελα, όπως η δική µου γενιά, έτσι και οι επόµενες γενιές των ανθρώπων να είναι τυχερές, και να ζήσουν ανάλογες στιγµές και εµπειρίες στη µαγική θάλασσα, µέσα από τις χαρές του ψαρέµατος. Για να γίνει αυτό όµως, υπάρχει ένας µόνο τρόπος: Το ψάρι να γίνει γονιός!
Στα περισσότερα λιµάνια, θα συναντήσουµε κατά κόρον όλο το χρόνο τα µανάλια. Όπως εµείς µεγαλώσαµε, έτσι και αυτά οφείλουµε να τα προστατεύσουµε να µεγαλώσουν, να φύγουν, να γίνουν γονείς, να εξασφαλίσουν την επόµενη γενιά. Και να ξέρετε κάτι, θα ξαναγυρίσουν. Είναι εγγλέζοι, θα τα βρούµε εκεί που τα αφήσαµε, σε κάποιο επόµενο χρόνο. Μία και µόνο µάχη µε ένα µεγάλο µαγιάτικο, αξίζει πολύ περισσότερο από όλα τα µικρά µανάλια που θα τύχει να πιάσουµε στην ψαρευτική µας ζωή.
