Shore jigging: Ψάρεμα σε ρηχούς τόπους
Πολλοί φίλοι, µόλις ακούνε shore jigging, ο νους τους τρέχει σε βαθιά, κοφτά νερά και άγριους τόπους, αφού έχουν συνδυάσει την τεχνική αυτή µε τα βαθιά νερά. Σίγουρα το ψάρεµα του shore πραγµατοποιείται κατά κύριο λόγο σε βαθιά νερά, όµως το ίδιο καλά µπορεί να πραγµατοποιηθεί και στα ρηχά, αρκεί ο ψαράς να προσαρµόσει τον εξοπλισµό και την τεχνική στα βάθη αυτά.
Όταν λέµε ρηχούς τόπους, εννοούµε σηµεία µε βάθη έως και 20 µέτρα εκεί που πέφτει ο πλάνος µας. Συνήθως αυτά τα σηµεία έχουν βυθό βραχώδη, χωρίς όµως να είναι απόλυτο, αφού και σε αµµούδες έχουµε πάρει ιδιαίτερα µεγάλα ψάρια. Οι καιρικές καταστάσεις που επικρατούν και η ώρα που ψαρεύουµε, είναι αυτά που µπορούν να καθορίσουν κατά κάποιον τρόπο και το είδος του βυθού. Με φουσκοθαλασσιά και θολά νερά, επιλέγουµε κολπάκια όχι ιδιαίτερα µικρά, που απαγκιάζει ο καιρός. Επειδή εκεί µαζεύεται το ψιλό για να προστατευτεί, εκεί τριγυρνούν και οι διώκτες τους, δηλαδή τα ψάρια που αναζητούµε. Το είδος του βυθού σε αυτήν την περίπτωση δε µας ενδιαφέρει και τα ψάρια που µπορεί να συναντήσουµε είναι λαβράκια, λίτσες, µελανούρια, συναγρίδες, λούτσοι.
Όταν οι καιρικές συνθήκες είναι πιο ήπιες, τότε µετακινιόµαστε σε κάβους ή σε πολύ ανοικτούς κόλπους µε βραχώδη βυθό. Τις πρωινές και τις απογευµατινές ώρες τα ψάρια είναι πιο επιθετικά και αρπάζουν πιο εύκολα τον πλάνο µας. Συναγρίδες, µελανούρια, ροφοί, στήρες, λούτσοι, παλαµίδες, είναι συνήθως τα ψάρια που θα συναντήσουµε, χωρίς να λείπουν και οι εκπλήξεις.
Τα πιο λεπτά εργαλεία θα µας δώσουν τις περισσότερες τσιµπιές. Παράµαλλα πάντοτε αόρατα (fluorocarbon) και σε διαµέτρους που να µην ξεπερνούν τα 0,45 χιλιοστά. Πλανάκια ελαφριά, έως 60 γραµµάρια, και όχι µε το βάρος συγκεντρωµένο σε ένα τους σηµείο, για να κατεβαίνουν όσο γίνεται πιο αργά. Το χταποδάκι στο assist θα προσελκύσει καλύτερα και από πιο µακριά διάφορα είδη ψαριών, όπως τα µαύρα, οι συναγρίδες και τα µελανούρια. Το περπάτηµα είναι πάντα µέσα στο πρόγραµµα, αφού ότι ψάρι τσιµπήσει σε κάποιο σηµείο, θα το κάνει στις πρώτες 1-3 βολές. Κατόπιν πηγαίνουµε σε άλλο κοντινό σηµείο και δοκιµάζουµε εκεί, στη συνέχεια σε επόµενο κοκ. Είναι λάθος να επιµένουµε στο ίδιο σηµείο, αφού απευθυνόµαστε τις περισσότερες φορές σε ψάρια της περιοχής και όχι σε ψάρια εντελώς περαστικά, όπως στα κρεµαστά και βαθιά σηµεία. ∆εν είναι µόνο τα µακρινά και αψάρευτα σηµεία που µπορεί να µας προσφέρουν µια πλούσια σοδειά. Λιµάνια, µόλοι, λιµενοβραχίονες, πάντα συγκεντρώνουν ψάρια και δεν πρέπει να τα παραµελούµε. Το σούρουπο και το ξηµέρωµα µπορούν να µας δώσουν ιδιαίτερα αξιόλογα ψάρια, µε λούτσους, παλαµιδάκια, συναγρίδες να είναι τα συνηθέστερα, ενώ µην ξεχνάτε το καταµεσήµερο να ρίχνετε για γοφάρια, λίτσες και µανάλια.
Επιλογή τεχνητού
Μια λάθος αντίληψη που επικρατεί, είναι ότι το shore jigging απαιτεί τεράστια βάθη. Πολλοί λοιπόν ψάχνουν σηµεία µε τεράστιο βάθος, ενώ πολλές φορές τα ψάρια µπορεί να είναι κυριολεκτικά κάτω από τα πόδια µας, ειδικά σε περιπτώσεις που επικρατεί κυµατισµός, σε παραλίες που βαθαίνουν απότοµα, αλλά και όταν το ψιλό καταφεύγει στα ρηχά κοµµάτια για να προστατευθεί κυνηγηµένο από τα αρπακτικά.
Τι θα λέγατε π.χ. για µία καλή συναγρίδα σε 4-5 µέτρα νερό; Ή για λούτσους στα 3-4 µέτρα, που χτυπάνε µόνο σε πλανάκια; Και όµως δεν αποτελεί ουτοπία, αλλά γεγονός. Στην περίπτωση αυτή λοιπόν, θα σκεφτόταν κάποιος να χρησιµοποιήσει καλάµι για spinning και µικρά πλανάκια 10-15 γραµµαρίων. Αν όµως κυκλοφορούν µεγάλα ψάρια και δεδοµένου ότι το µεγάλο δόλωµα σηµαίνει µεγάλο ψάρι, σε πολλές περιπτώσεις τα µικρά πλανάκια δεν αποτελούν χορταστική πρόκληση στα µάτια του θηρευτή.
Μικρά σε βάρος, αλλά µεγάλα σε µέγεθος πλανάκια τύπου blade, µε τα οποία µπορούµε να ψαρέψουµε στα ρηχά κοµµάτια
Η λύση τότε είναι να χρησιµοποιήσουµε πλανάκια 25-50 γραµµαρίων, αλλά τύπου blade. Τα πισώβαρα βγαίνουν εντελώς από τη λίστα, αφού θα βυθιστούν µόλις πέσουν στο νερό, ενώ και τα µπροστόβαρα πάλι θα δηµιουργήσουν δυσκολίες σε ρηχά νερά. Η φαρδιά επιφάνεια των blade, τα βοηθάει να αργήσουν να βυθιστούν, οπότε και να ψαρέψουν σε µικρό βάθος. Επίσης το γεγονός ότι είναι φαρδιά, δηµιουργεί το πλεονέκτηµα ενός θηράµατος σεβαστού µεγέθους, για το οποίο το µεγάλο αρπακτικό αξίζει να σπαταλήσει ενέργεια και να το κυνηγήσει. Αν δε επικρατεί και κυµατισµός, σε συνάρτηση µε τη ζωηρή τους πτώση θα βοηθήσει ακόµα περισσότερο να αποδώσουν µια πιο δελεαστική κίνηση. Το µεγάλο µέγεθός τους, αν και αντιστρόφως ανάλογο του βάρους τους, θα επιτρέψει τη χρήση assist hooks µεγέθους ικανού να κρατήσουν ένα σοβαρό ψάρι, ενώ όπως έχω αναφέρει ξανά, τα περισσότερα πλανάκια αυτού του τύπου, θα «βγάλουν» ωραία κίνηση ακόµα και µε απλή ανάκτηση, αν έχουν µόνο µια σαλαγκιά στο πίσω µέρος.
Έτσι λοιπόν µπορούµε να ψαρέψουµε στα ρηχά µε shore jigging και να έχουµε επιτυχίες που δεν φανταζόµασταν καν. Μην ξεχνάµε άλλωστε ότι τα µεγάλα αρπακτικά αρέσκονται πολύ να κυνηγούν σε παραλίες, και όχι µόνο σε βραχοτόπια. ∆οκιµάστε το λοιπόν και θα µας θυµηθείτε!
