Βρισκόµαστε σε µια εποχή όπου τα καλαµάρια έχουν αρχίσει και λιγοστεύουν και η εύρεσή τους αποτελεί πολλές φορές σπαζοκεφαλιά. Ο ψαράς που τα χρησιµοποίησε όλους τους προηγούµενους µήνες κατάφερε να βγάλει αξιόλογα ψάρια, όµως τώρα τα πράγµατα δυσκολεύουν και ή θα πρέπει να ασχοληθούµε µε ψαρέµατα που δεν χρειάζονται ζωντανά δολώµατα ή να αναζητήσουµε άλλο είδος ζωντανού που να δουλεύει ισάξια µε το καλαµάρι.
Η άνοιξη είναι η εποχή εκείνη που τα ψάρια αρχίζουν και «αυγώνουν» και τα τεχνητά βρίσκουν εφαρµογή και µάλιστα πολλές φορές θα πάρουν περισσότερα κτυπήµατα από ότι το ζωντανό. Τα ψάρια ορµούν να διώξουν τον παρείσακτο εισβολέα που πλησιάζει τα ληµέρια τους και δεν προσπαθούν να το φάνε και για αυτό και τα µεγαλύτερα τεχνητά λειτουργούν καλύτερα. Όσο όµως αφορά τις διατροφικές συνήθειες αυτό που βρίσκεται σε αφθονία είναι οι σουπιές. Έτσι η δόλωσή τους θα φέρει αποτελέσµατα ειδικά αν οι τόποι µας είναι αρκετα βαθυνοί.
Εύρεση δολώµατος
Τις σουπιές τις ψαρεύουµε µε τις ίδιες τεχνικές που χρησιµοποιούµε και στα καλαµάρια τις οποίες και εφαρµόζουµε σε ρηχότερα συνήθως νερά. Η συρτή µε 2-4 καλαµαριέρες νωρίς το πρωί αλλά και το σούρουπο σε αµµούδες θα µας φέρει αρκετά δολώµατα ικανά να καλύψουν ένα ολοήµερο ψάρεµα. Αλλά και η καθετή κοντά σε φυκιάδες ή πράσινο µαρουλάκι µπορεί να µας δώσει αρκετές σουπιές ακόµη και αν η αναζήτησή τους γίνει ηµέρα. Βέβαια µη ξεχνάµε και το eging από την ακτή που και σουπιές µας δίνει αν γίνει περπατητό και είναι συνάµα αρκετά διασκεδαστικό.
Συντήρηση – διατήρηση
Η σουπιά είναι πολύ πιο ανθεκτική από το καλαµάρι και ο ψαράς µπορεί να τις διατηρήσει ζωντανές ακόµη και σε ένα µπουγέλο µε λίγο θαλασσινό νερό. Η ανακύκλωση του νερού δεν είναι απαραίτητη αν και ο ψαράς που την έχει πλεονεκτεί γιατί µπορεί να τις διατηρήσει ζωντανές για πολλές ηµέρες. Το κιουρτάκι αν το εφοδιάσουµε µε κάποια ψαράκια για να µην τρώγονται µεταξύ τους είναι µια λύση για να τις ψαρέψουµε µετά από µέρες ή να διατηρήσουµε ζωντανές αυτές που µας περίσσεψαν από µια εξόρµησή µας. Επίσης αυτοσχέδια µπουκαλάκια που χρησιµοποιούν για την κάθε µια ξεχωριστά πολλοί ψαράδες είναι και αυτή µια λύση αφού οι σουπιές δεν τρώει η µια την άλλη. Ένα απλό τέτοιο αυτοσχέδιο µπουκάλι είναι αυτά των αναψυκτικών όπου τα σχίζουµε από το πώµα προς τη βάση αρκετές φορές και τοποθετούµε εκεί µέσα τις σουπιές µας κρεµάζοντάς τα µε ένα σκοινάκι από το πώµα.
Αρµατωσιά
Μπορεί η κλασσική συρόµενη αρµατωσιά µε τα δυο αγκίστρια σε σειρά να κάνει και για τις σουπιές όµως αν αυτές είναι µεγάλες θα προτιµήσουµε να κατασκευάσουµε µια αρµατωσιά µε τρία αγκίστρια. Ένα συρόµενο και δύο σταθερά µε µικρά παραµαλλάκια. Αυτό το κάνουµε επειδή το κόκαλο της είναι αρκετά σκληρό και τα τσιµπήµατα- αρπάγµατα των ψαριών είναι κοντά στο κεφάλι, που φροντίζουµε να έχει δυο αγκίστρια εκεί. Η κατασκευή της απλή. ∆ένουµε το µικρό παραµαλάκι πάνω σε ένα µεγάλο, τοποθετούµε δυο αγκίστρια σε ίσες αποστάσεις( τα σταθερά) και δένουµε κι ένα συρόµενο. Αυτό βέβαια όσο αφορά το φύλακα. Στη ζόκα θα χρειαστούµε µόνο τα δυο σταθερά αγκίστρια αφού στη θέση του συρόµενου υπάρχει το µεγάλο αγκίστρι της ζόκας. Εδώ το µήκος της αρµατωσιά µπορεί να τροποποιηθεί εύκολα τυλίγοντας την αρµατωσιά µας πάνω στο µεγάλο αγκίστρι της ζόκας.
∆όλωση
Το συρόµενο αγκίστρι της αρµατωσιάς του φύλακα ή το µεγάλο αγκίστρι της ζόκας το καρφώνουµε στο πίσω µέρος της σουπιάς, στην άκρη της, και τα δυο άλλα αγκίστρια στα πλοκάµια της. Το αρπάδι του αγκιστριού στο πίσω µέρος της σουπιάς είναι στο πάνω µέρος ενώ τα δυο αρπάδια στα πλοκάµια από την κάτω µεριά της. Με αυτόν τον τρόπο και κολυµπά καλύτερα και φυσικότερα στο νερό αλλά και τα ψάρια που θα τσιµπήσουν θα πιαστούν ευκολότερα.
Τι να προσέξουµε
•Όπως είπαµε και πιο πάνω έχει αποδεικτεί ότι η σουπιά αποδίδει καλύτερα στα πιο βαθιά σηµεία. Έτσι µη διστάσετε να την χρησιµοποιήσετε σε αρκετά βαθιά νερά, ακόµη και σε µέτρα πολύ περισσότερα από τα 100.
•Στα βαθιά σηµεία για αρµάτωµα θα χρησιµοποιήσουµε νήµα ενώ στα πιο ρηχά πετονιά, κατά προτίµηση αόρατη (fluorocarbon).
•Είναι πολύ πιο ανθεκτική από το καλαµάρι και τα µικρόψαρα δύσκολα την χαλούν. Έτσι ακόµη κι αν πέσετε σε τόπο µε µικρόψαρα έχετε αυξηµένες πιθανότητες για επίθεση από µεγαλύτερο ψάρι από ότι αν χρησιµοποιούσατε καλαµάρι.
•Καρφώνουµε αρκετά πιο αργοπορηµένα στην τσιµπιά από ότι στο καλαµάρι και µάλιστα περιµένουµε την καλή τσιµπιά και όχι τα µικροτσιµπηµατάκια.
•Όταν έχουµε και καλαµάρια αλλά και σουπιές τότε ψαρεύουµε τα καλαµάρια στην αρχή στα ρηχά σηµεία που ξέρουµε και στη συνέχεια πηγαίνουµε µε τις σουπιές στα βαθύτερα.
•Στο αρµάτωµα τα δυο αγκίστρια στα παράµαλλα είναι 1 µε 2 νούµερα µικρότερα από τα αντίστοιχα του φύλακα. Βέβαια κι εδώ φροντίζουµε να είναι αρίστης ποιότητας, κοφτερά και να µην ανοίγουν.
•Όσοι ψαρεύουν µε ζόκες και τις έχουν στα εργαλεία τους, µη διστάσουν και δεν δοκιµάσουν αυτήν την εποχή τις µοντέρνες πολύχρωµες ζόκες σχήµατος καλαµαριού, χταποδιού ή ακόµη και ψαριού. Έχει αποδεικτεί ότι την άνοιξη αποδίδουν πολύ καλά, ιδιαίτερα τον Απρίλη και το Μάη.
Τα τρία στάδια αρµατώµατος µιας «µοντέρνας» πολύχρωµης ζόκας.
∆έσιµο αγκιστριού
Στη ζόκα, αλλά και στο φύλακα, θα χρειαστεί πολλές φορές να χρησιµοποιήσουµε στο αρµάτωµα νήµα, γιατί τα ψάρια που απευθυνόµαστε, όπως τα φαγκριά, οι σφυρίδες και οι βλάχοι, διαθέτουν δόντια. Ο τρόπος δεσίµατος του αγκιστριού, ποικίλλει από ψαρά σε ψαρά. Ένας από τους πλέον γνωστούς κόµπους, ο οποίος χρησιµοποιείται και για το δέσιµο των αγκιστριών µε πετονιά, είναι ο παρακάτω (εικονίζεται και στις φωτογραφίες):
1. Περνάµε το νήµα µέσα από τον κρίκο του αγκιστριού.
2. Βαστάµε αγκίστρι και νήµα µε τον αντίχειρα και το δείκτη του χεριού µας, φροντίζοντας να υπάρχει ένα µικρό περίσσευµα νήµατος στην άκρη.
3. Βαστώντας µε τα δυο δάκτυλα το αγκίστρι και το νήµα, πιάνουµε την άκρη που περισσεύει µε το άλλο χέρι, για να την τυλίξουµε τριγύρω από το στέλεχος του αγκιστριού.
4. Φέρνουµε µε την άκρη του νήµατος 3-5 βόλτες περιφερειακά από αγκίστρι και νήµα, φροντίζοντας όµως να έχουµε µια µικρή θηλιά ανάµεσα στα δάκτυλά µας που κρατούν το αγκίστρι.
5. Περνάµε την άκρη του νήµατος µέσα από τη θηλιά.
6. Τραβάµε το νήµα από την κάτω µεριά του αγκιστριού, χωρίς να αφήσουµε την άκρη.
7. Βλέπουµε ότι η θηλιά αρχίζει να µικραίνει.
8. Σφίγγουµε ακόµη περισσότερο, µέχρι η θηλιά να εξαφανιστεί.
9. Με µια πένσα πιάνουµε την άκρη του νήµατος και τραβάµε δυνατά να σφίξει ο κόµπος.
10. Στη συνέχεια πιάνουµε και το αγκίστρι µας µε την πένσα και σφίγγουµε επίσης δυνατά.
11. Ο κόµπος µας είναι έτοιµος.
Σουπιά σε µοντέρνες, πολύχρωµες ζόκες
Η άνοιξη είναι η εποχή που η σουπιά αποδίδει τα µέγιστα ως δόλωµα, αφού βρίσκεται σε µεγάλη αφθονία και τα ψάρια την έχουν στην καθηµερινή τους διατροφή. Επίσης, αυτήν την εποχή τα ψάρια-στόχος µας αρχίζουν να εισέρχονται στην περίοδο αναπαραγωγής τους και πολλές φορές εκλαµβάνουν τα έντονα χρώµατα ή τα µεγάλα δολώµατα ως «εισβολείς» στην περιοχή τους, οπότε ορµούν µε άγριες διαθέσεις για να τα διώξουν. Έτσι, αν θέλουµε να παροτρύνουµε και να ενισχύσουµε αυτήν τη συµπεριφορά των ψαριών, µπορούµε να κάνουµε ακόµη πιο δελεαστικό και ορατό το δόλωµά µας στα µάτια τους, δολώνοντάς το σε µια από τις πολύχρωµες, µοντέρνες ζόκες που κυκλοφορούν στο εµπόριο. Οι περισσότερες εταιρείες διαθέτουν στη γκάµα τους πολύχρωµα οµοιώµατα σουπιών, καλαµαριών, χταποδιών, σε διάφορα βάρη. Αφού λοιπόν επιλέξουµε ένα της αρεσκείας µας και εξασφαλίσουµε ότι το βάρος του ταιριάζει στο βάθος που θα ψαρέψουµε, το αρµατώνουµε όπως µια απλή ζόκα. Τοποθετούµε δύο κλέφτες µε µικρά παραµαλάκια, σε ίση απόσταση µεταξύ τους, και δολώνουµε την αρµατωσιά µας µε σουπιά, όπως ακριβώς θα κάναµε και σε µια κλασσική ζόκα. Φθάνοντας στον τόπο που πιστεύουµε ότι κρατά ψάρια, ρίχνουµε τη δολωµένη σουπιά στο νερό και την αφήνουµε να πατώσει. Αν δεν πάρει τσιµπιά στην κάθοδο, την ανεβάζουµε ελάχιστα από το βυθό, ας πούµε µισό µε ένα µέτρο, και την κρατάµε σταθερή. Το ρεµατάκι, αλλά και οι κινήσεις της σουπιάς, δηµιουργούν µια εικόνα πολύ δελεαστική για τα ψάρια, η οποία τα προσελκύει κοντά τους. Αν η σουπιά µας δεν είναι ζωντανή, τότε αφού την ανασηκώσουµε από το βυθό, µπορούµε να κάνουµε κάποια µικρά ανεβοκατεβάσµατα του καλαµιού µας, για να της δώσουµε ζωντάνια. Επίσης, ας µην ξεχνάµε ότι όσο προχωρούµε προς την άνοιξη, τα τσιµπήµατα γίνονται πιο επιπόλαια και τα αγκιστρώµατα όχι τόσο σίγουρα. Έτσι, αµέσως µόλις καρφώσουµε το ψάρι, θα πρέπει να είµαστε σε επιφυλακή και να µη χαλαρώσουµε µέχρι τη στιγµή που θα το βάλουµε µέσα στην απόχη µας.
1. Μοντέρνα πολύχρωµη ζόκα αρµατωµένη έτοιµη να δολωθεί, 2. Η ζόκα µας έτοιµη δολωµένη να κατέβει στο βυθό, 3. Πέρασµα του αγκιστριού της ζόκας στην ουρά της σουπιάς, 4. Κάρφωµα των κλεφτών στα πλοκάµια της σουπιάς.