Όλοι µας ονειρευόµαστε το µεγάλο ψάρι. Όταν το πιάνουµε καµαρώνουµε και νιώθουµε υπέροχα.
Λένε πολλά για το µεγάλο ψάρι στο ψάρεµα µε τεχνητά από ακτή. Για παράδειγμα ότι είναι θέµα τόπου, «όπου βαστάει ψάρια, θα πιάσεις ψάρια». Λένε πως είναι θέµα τεχνικής, πως υπάρχουν «µυστικά» ή πως είναι θέµα τεχνητού, πως υπάρχουν «µαγικά» τεχνητά που κάνουν τη διαφορά. Λένε πως είναι θέµα εξοπλισµού. «Τα εργαλεία κάνουν τον µάστορα». Λένε πως είναι θέµα πείρας. Όλα αυτά έχουν και από λίγη αλήθεια µέσα τους…
Σε αυτό το άρθρο, θα ήθελα να σταθώ σε σηµεία-κλειδιά που βοηθούν στο να βγάλουµε τα µεγάλα του κάθε είδους στο ψάρεµα από ακτή µε τεχνητά. Αυτά που θα αναφέρω, πιστεύω, ισχύουν για όλα τα παρακλάδια του spinning, όπου χρειάζεται, όµως, θα εξειδικεύω.
ΤΟΠΟΣ
Κακά τα ψέµατα, σε ένα παρθένο σηµείο που δεν έχει ξαναπέσει τεχνητό ή που πέφτει ελάχιστες φορές το χρόνο, τα ψάρια είναι λιγότερο πονηρεµένα. Επιπλέον, σε έναν τόπο, που δεν ψαρεύεται τόσο εντατικά, υπάρχει περισσότερη ζωή.
Εκεί θα έρθουµε σε επαφή µε περισσότερα και µεγαλύτερα ψάρια. Αυτοί οι τόποι είναι πλέον σπάνιοι και για να τους προσεγγίσει κανείς χρειάζονται έξοδα και σωµατικός κόπος, οδήγηµα, περπάτηµα σε κατσάβραχα κλπ.
Από την άλλη, δεν είναι ψέµατα ότι υπάρχουν ψάρια ακόµα και σε πολυψαρεµένους τόπους. Έχει αποδειχθεί άπειρες φορές, πως ακόµα και εκεί που µερικοί γκρινιάζουν µέρα νύχτα πως «στο λιµάνι που ψαρεύουµε δεν έχει ψάρια» και πως «εσείς πιάνετε ψάρια γιατί είστε σε νησί», υπάρχουν ψάρια και µάλιστα εκλεκτά.
Και στον «παρθένο» τόπο –που πια είναι όλο και λιγότεροι και δυσκολότερα προσβάσιµοι- και στον πολυψαρεµένο, µία είναι η κοινή συνισταµένη: Θέλουν κόπο, οι µεν πρώτοι για να τους προσεγγίσουµε, οι δε δεύτεροι για να τους «ξεκλειδώσουµε».
Συνεπώς, ό,τι και να κάνεις για το µεγάλο ψάρι, αν θες να πιάνεις συστηµατικά και όχι µια στο τόσο από τύχη, πρέπει να επενδύσεις. Σωµατικό κόπο, έξοδα, επιµονή, ψάξιµο στις τεχνικές. No pain, no game!
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ποτέ µου δεν πίστεψα ότι τον µάστορα τον κάνουν τα εργαλεία. Τα εργαλεία, όµως, όντως βοηθούν µια δουλειά να γίνει γρήγορα, εύκολα και µε µεγαλύτερη ακρίβεια.
Στο ψάρεµα, ένα καλό εργαλείο θα µας προσφέρει και καλύτερη απόλαυση καθώς και καλύτερη αντοχή. Αυτό θεωρητικά βέβαια. Γιατί το σύγχρονο µάρκετινγκ προσθέτει µεταξωτές κορδέλες σε πλήθος φυκιών.
Επίσης, θέλω να σκεφτούµε: Τι σηµαίνει «καλά εργαλεία», «σωστά εργαλεία;» Απαραίτητα τα ακριβά; Για µένα, το καλό εργαλείο είναι αυτό που ταιριάζει στις ανάγκες ενός συνειδητοποιηµένου ψαρά.
Για το µεγάλο ψάρι, θα χρειαστούµε δύο πράγµατα. Είτε έναν φτηνό/µέτριο εξοπλισµό που να τον ξέρουµε πολύ καλά, είτε έναν ακριβό εξοπλισµό που να τον ξέρουµε καλά.
Αναγνωρίζεται το κοινό στοιχείο και στις δύο περιπτώσεις; Ό,τι και να έχουµε στα χέρια µας, πρέπει να το γνωρίζουµε καλά! Να ξέρουµε τι κάνει και πώς, ποιες οι δυνάµεις και οι αδυναµίες του, τι προσφέρει και τι απαγορεύει. Να «ζυµωθούµε» µαζί του.
Αυτό προϋποθέτει από εµάς να ψάξουµε καλά τι θα αγοράσουµε και γιατί, και όταν το κάνουµε να επενδύσουµε χρόνο. Όχι απλά να ψαρέψουµε, αλλά να το παρατηρήσουµε, να το δούµε από όλες τις πλευρές.
Έχω φίλο που βγάζει καλά µαγιάτικα µε spinning µε έναν πολύ φτηνό εξοπλισµό και έχω έναν άλλο που έχει αγοράσει εξωφρενικά ακριβά εργαλεία και δεν µπορεί να σταυρώσει µαγιάτικο. Ό,τι του έχει χτυπήσει, του έχει κόψει και τον έχει νικήσει. Αυτοί οι δύο ψαρεύουν στον ίδιο τόπο και πολλές φορές µαζί!
Κατά τη γνώµη µου, ο εξοπλισµός, άσχετα µε το αν είναι πανάκριβος ή µέτριος, έχει µια απαίτηση: Να µην αφήνουµε στην τύχη τίποτα. Αφού τον γνωρίσουµε καλά, να προσέξουµε εκείνο το φθαρµένο παράµαλλο και να το αλλάξουµε. Να δούµε αν η παραµάνα µας αντέχει µετά από τόσα ψαρέµατα ή θέλει άλλαγµα. Γιατί το ρόλερ κάνει θόρυβο, µήπως θέλει σέρβις;
Όταν χτυπήσει το µεγάλο ψάρι, όλα θα τεσταριστούν. Κυρίως θα τεσταριστεί το πόση µεγάλη εµπειρία έχουµε και πόση γνώση του εξοπλισµού µας, πόσο επιµελείς είµαστε, και βέβαια, πόσο τυχεροί!
ΣΥΝΘΗΚΕΣ
Εφτά χρόνια κρατώ συστηµατικά ηµερολόγιο πεδίου, σποραδικά µπορεί και παραπάνω, δεν θυµάµαι ακριβώς. Ώρες, µέρες, ψάρια, σελήνες, βαροµετρικά, θερµοκρασίες νερού, ορατότητα, κατάσταση ουρανού, άµπωτες και εµπάσµατα… τα πάντα!
Και σου χτυπάει το τέρας το λαβράκι, ο τεράστιος σαργός, η συναγρίδα στη χειρότερη µέρα, µε το χειρότερο βαροµετρικό, µε τη µεγαλύτερη διαύγεια, µε άµπωτη φουλ, άπνοια γαλήνη, στις θεωρητικά πιο «λάθος» συνθήκες. Και σε ρωτάει ο άλλος -και δίκαια-: «Παίζουν ρόλο αυτές οι συνθήκες; Τι έχεις µάθει;»
Τίποτα δεν έχω µάθει… Ψάρια, έχετε βαλθεί να µας κρατάτε παλαβωµένους µια ζωή! Μπορείτε να πάτε για ψάρεµα µια µέρα µε γεµάτο φεγγάρι, την ώρα της παλίρροιας, µε φουσκοθαλασσιά, λίγα συννεφάκια και βαροµετρικό χαµηλό; Ε, λένε πως οι πιθανότητες είναι µεγαλύτερες να χτυπήσει το µεγάλο.
Εγώ πάλι λέω, απλά πηγαίνετε ψάρεµα όσο συχνότερα µπορείτε. Το µεγάλο είναι εκεί και πεινάει, πρέπει να φάει για να µεγαλώσει κι άλλο!
LRF ή ΗRF, τι να επιλέξω;
Ειδική παράγραφος πάνω στην «ειδικότητά µου». Οι τεχνικές αυτές κάπου αλληλοεπικαλύπτονται και υπάρχει µια σύγχυση.
Μπορώ µε ένα καλάµι πχ. 3-15, να ρίξω τεχνητά 5-6-8-10 γραµµάρια (ας πούµε πλανάκια), µπορώ και να ρίξω κάποια minnows γύρω στα 5 γραµµάρια, δηλαδή τεχνητά «του Light Rock Fishing»; Και υπάρχει η ερώτηση: «Γιατί να µη κάνω HRF (Heavy Rock Fishing) µε ένα πιο βαρύ καλάµι, λίγο µεγαλύτερη διατοµή σε νήµα, να ρίχνω και τέτοια µικρά τεχνητά, αλλά και λίγο πιο µεγάλα – και να είµαι και σίγουρος ότι δεν θα έχω κοψίµατα;»
Κοιτάξτε, τα πράγµατα είναι σχετικά απλά, κάπου κερδίζεις κάπου χάνεις. Με το LRF θα έχετε περισσότερα χτυπήµατα µε τα µικρά τεχνητά κάτω από 10 γραµµάρια και λεπτού προφίλ. Τα ψάρια θα είναι πιο θαρρετά και θα χτυπάνε τα τεχνητά σας πολύ πιο συχνά και βίαια. Μικρά ή µεγάλα ψάρια.
Οι λόγοι είναι κυρίως δύο: Πρώτον, γιατί ελέγχετε καλύτερα τα τεχνητά και δίνετε πιο όµορφες πλεύσεις, και δεύτερον, γιατί οι διατοµές είναι πιο µικρές και διακριτικές. Οι σαργοί, για παράδειγµα, που τους ξέρω καλά, θα χτυπήσουν σίγουρα περισσότερο στο ίδιο τεχνητό µε παράµαλλο 0,16 παρά στο ίδιο τεχνητό µε παράµαλλο 0,20. Ακόµα περισσότερο θα χτυπήσουν σε παράµαλλο 0,12! Σας µιλώ µετά από πάρα πολλά ψάρια (εννοείται ότι αντίστοιχα µε το παράµαλλο, θα πέφτει και η διατοµή στο νήµα, έτσι;).
Τώρα τι γίνεται; Σε αυτές τις διατοµές θα χτυπήσουν και δυνατά ψάρια, µεγάλοι σαργοί, λαβράκια, συναγριδάκια, µανάλια κτλ. Ακόµα και αν διαθέτουµε τον τέλειο εξοπλισµό και είµαστε κατάλληλα προετοιµασµένοι (σωστά φρένα, µελετηµένοι, έµπειροι), στο LFR θα φάµε κοψίµατα. ‘Οχι πάντα, καθώς ένα καλό σετ LRF θα τα καταφέρει ακόµα και σε τέτοια ψάρια, αλλά θέλει τύχη και σας υπογράφω ότι θα χαθούν πολλές αναµετρήσεις.
Πολλές φορές επάνω στο χτύπηµα που είναι πολύ βίαιο, άλλες θα µας τρίψουν γιατί δεν µπορείς να δώσεις πολύ κόντρα µε νήµατα PE 0,2-0,3. Θεωρητικά, αν το ψάρι χτυπούσε στο ίδιο τεχνητό σε HRF σετ, ίσως και να το παίρναµε. Θα χτυπούσε όµως; Καταλαβαίνετε τι εννοώ;
Να το πω µε λίγα λόγια: όταν βγαίνω µε HRF και θέλω να ρίχνω και τεχνητά κάτω από 10 γραµµάρια, ξέρω ότι χάνω σε strikes, αλλά κερδίζω σε δύναµη. Θα βγω για HRF µε πιο µεγάλα τεχνητά σαν βασικό εργαλείο (πλανάκια 15 γραµµαρίων, pencils 8-10-12 γραµµαρίων, µικρά επιφανείας) και θα ρίχνω σποραδικά κανένα τεχνητό του LRF.
Θα βγω για HRF όταν στην περιοχή υπάρχουν λαβράκια µεγάλα και πονηρεµένα ή συναγρίδια ή ψάρια µεγάλα που ξέρω ότι θα χτυπήσουν σε finesse ψάρεµα.
Θα χρησιµοποιήσω HRF (µε ένα καλάµι max c.w. <20gr.) όταν θέλω να ρίχνω που και που και µικρά τεχνητά κάτω των 10 γραµµαρίων, ειδάλλως θα βγω για Light Spinning µε ένα καλάµι πχ. 7-23, 5-25gr.
Όταν πάω 100% για σαργό και µελανούρι ή κοκάλια, δεν υπάρχει κάτι που να µπορεί να συγκριθεί µε το LRF. Αγαπηµένη µου µέθοδος παραµένει το LRF, συνήθως σε «άγρια» νερά.
Αυτήν την εποχή βγαίνω µε ένα καλάµι ΗRF + 1 καλάµι Heavy Spinning. Τις περισσότερες φορές βγαίνω απλά µε το καλαµάκι του LRF και συνήθως περνώ καλύτερα
ΣΕ ΤΙ ΤΕΧΝΗΤΑ ΧΤΥΠΑΝΕ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ;
Ειλικρινά δε νοµίζω να υπάρχει κανόνας. Λέµε για λαβρακοτεχνητά που είναι κατά βάση minnows 110-135mm το πολύ, κι όµως την περασµένη βδοµάδα πήρα ένα πολύ όµορφο λαβράκι σε 200άρι τεχνητό, και δεν είναι η πρώτη φορά.
Λέµε οι λούτσοι και οι συναγρίδες χτυπάνε σε µεγάλα τεχνητά και φίλοι σε όλη την Ελλάδα παίρνουν λούτσους θηρία σε λιµάνια, βράδυ, πατωτά και σε µικρές σιλικονίτσες, εκεί που δεν χτυπούν σε κάτι άλλο.
Άλλοι, σε διαφορετικά σηµεία, βγάζουν συναγρίδια µε… τεχνητά επιφανείας! Το µεγάλο θα φάει όταν βρει βολική την ευκαιρία και θα χτυπήσει στα πάντα. Το τελευταίο τέρας λαβράκι που έβγαλα (δείτε το προηγούµενο τεύχος του Βoat and Fishing), το έβγαλα µε HRF και τεχνητό 8 γραµµαρίων και 5cm!
Ηθικό δίδαγµα: Βγαίνουµε για ψάρεµα όχι µε πολλά τεχνητά, αλλά µε ποικιλία τύπων τεχνητών. Σιλικονίτσες, poppers, pencils, vibration. Εδώ, βέβαια, για τον σωστό τεχνίτη παίζει η δυσκολία πως δεν υπάρχει ένα καλάµι για όλους τους τύπους. Ε, αυτός είναι ο λόγος που ορισµένοι βγαίνουµε ψάρεµα µε δύο και τρία καλάµια επ’ ώµου… Είπαµε, no pain, no game!
ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙ!
Γάντζος και απόχη πάντα κοντά µας. Πριν καν την πρώτη βολή, κοιτάµε καλά το χώρο τριγύρω. Τι µπορεί να µας εµποδίσει αν χτυπήσει ψάρι; Καµιά πέτρα; Τι µπορεί να µας ευκολύνει; Εκείνη η ρηχοπατιά δίπλα µας, η φουσκοθαλασσιά;
Τσεκάρουµε από πριν την προρύθµιση στα φρένα µας. Ο δικός µου κανόνας είναι πως το µεγάλο ψάρι, ό,τι και να είναι, µετά από λίγα φρένα που πρέπει να πάρει για να ξεθυµάνει η πρώτη του δύναµη, πρέπει να τροµπαριστεί για να βγει. Εκτός και αν µιλάµε για ήπια και δίχως εµπόδια τοπία. Εκεί που ψαρεύω, σε ένα βυθό γεµάτο πέτρες και µπλεξίµατα, µόνο µε τροµπάρισµα…
Αν σου πάρει το ψάρι φρένα ή «το παίξεις χαλαρά», έχει κόψει. Για το µεγάλο ψάρι, προετοιµαζόµαστε νοερά και πρακτικά πριν από κάθε βολή. Γιατί κάθε βολή, ακόµα και η τελευταία, µπορεί να είναι αυτή που θα επιλέξει να χτυπήσει!