Spinning: Surface «μάχες στον αφρό»
Το spinning είναι ίσως το πιο διασκεδαστικό και συνάµα το πιο τεχνικό παράκτιο ψάρεµα. Υπάρχουν πολλές και διάφορες κατηγορίες τεχνητών που χρησιµοποιούµε σε αυτή την τεχνική. Η πιο διασκεδαστική από αυτές είναι τα top water, δηλαδή τεχνητά µε πεδίο δράσης τους την επιφάνεια της θάλασσας.
Στο εξωτερικό είναι τόσο δηµοφιλή, ώστε πολλοί παράκτιοι ψαρεύουν σχεδόν αποκλειστικά µε τέτοια δολώµατα. Γενικά, είναι η µοναδική κατηγορία που προσφέρει στον ψαρά τη δυνατότητα να δει όλη την εξέλιξη της επίθεσης. Σε πολλές περιπτώσεις δε είναι συναρπαστικό να παρακολουθείς το ψάρι να πηδά έξω από το νερό. Να αντιλαµβάνεσαι σε πρώτο χρόνο κάθε αντίδρασή του. «Να το ζεις έντονα» µε λίγα λόγια…
Ένας τύπος τεχνητού από την κατηγορία των top water, είναι τα τύπου surface ή “walk the dog” όπως συνήθως τα λένε και στο εξωτερικό, και αυτά θα σας παρουσιάσω. Τα surface µοιάζουν µε τα γνωστά σε όλους µας minnow, είναι πάντα floating, και δεν έχουν γλώσσα. Τα περισσότερα από αυτά έχουν φαρδύ κεφάλι, ενώ όσο πλησιάζουν προς την ουρά, λεπταίνουν. Κάποιες εταιρείες όµως πειραµατίστηκαν πολύ µε το σχεδιασµό και πρωτοτύπησαν. Έφτιαξαν τεχνητά µε εντελώς αντίθετο σχεδιασµό από αυτόν που ξέραµε οι παλαιότεροι σπιναδόροι. Το σχήµα, αλλά και το βάρος στο πίσω µέρος τους, τα βοηθά -όπως θα διαβάσετε παρακάτω- να πετυχαίνουν την κατάλληλη πλεύση. Το κρικάκι σύνδεσης βρίσκεται στο κάτω µέρος του τεχνητού, δηλαδή λίγο κάτω από τη «µύτη» του.
Πλεύσεις
Το κύριο χαρακτηριστικό αυτών των τεχνητών είναι η ιδιόµορφη πλεύση τους, και µε αυτήν θα καταφέρουµε να δελεάσουµε τα ψάρια. Για να αποδώσουν όµως τα µέγιστα, θα πρέπει να µάθουµε να δουλεύουµε σωστά τα τεχνητά µας. Τα surface απαιτούν αδιάκοπη ανάκτηση. Έτσι το καλάµι είναι σύµµαχος και αρωγός µας στην επίτευξη της σωστής πλεύσης τους. Πριν προχωρήσω όµως στις πλεύσεις των surface, θα πρέπει να πω ότι για να τα δουλέψουµε σωστά, χωρίς να κουραστούµε ιδιαίτερα, είναι απολύτως αναγκαίο ένα νευρικό και µε γρήγορη επαναφορά καλάµι. Καλάµια µε αυτά τα χαρακτηριστικά είναι τα extra fast ή έστω fast.
Walk the dog
Όπως ανάφερα πιο πάνω, τα surface τεχνητά δρουν στην επιφάνεια του νερού. Η πιο διαδεδοµένη πλεύση τους είναι η walk the dog. Η πλεύση αυτή επιτυγχάνεται µε τη µύτη του καλαµιού χαµηλά (τόσο κοντά στη επιφάνεια της θάλασσας που σχεδόν να ακουµπά σε αυτή). Κάνοντας µικρά και κοφτά κτυπήµατα του καλαµιού µε τον καρπό µας. Με αυτό τον τρόπο το τεχνητό µας κάνει συνεχόµενες πλάγιες κινήσεις δεξιά και αριστερά, µιµούµενο ένα ψαράκι τραυµατισµένο και πανικόβλητο. Ανάλογα µε το χτύπηµα που θα κάνουµε µε τον καρπό στο καλάµι µας, οι πλάγιες κινήσεις του τεχνητού µπορεί να είναι άλλοτε «κλειστές», και άλλοτε «ανοιχτές».
Η επιλογή της κίνησης που θα δώσουµε στο δόλωµα, εξαρτάται από την ταχύτητα του χτυπήµατος και το «άνοιγµα» του καλαµιού κατά το χτύπηµα. Μικρά και γρήγορα χτυπήµατα οδηγούν σε µικρές και κλειστές κινήσεις του τεχνητού. Τα µεγάλα και αργά χτυπήµατα προκαλούν ανοιχτές και πιο αργές κινήσεις του τεχνητού. Θέλω να αναφέρω εδώ ότι την καλύτερη εφαρµογή της walk the dog θα την έχουµε µε ήρεµη θάλασσα και χωρίς κυµατισµό.
Τεχνητό skipping.
Σαν skipping lure
Κάποια surface έχουν πολύ καλό ζύγισµα. Εννοώ ότι αν µετά τη βολή κάνεις ανάκτηση χωρίς να τους δώσεις κάποια πλεύση, αυτά έρχονται ευθεία. Δεν γέρνουν βουτώντας στο νερό ή να έρχονται στραβά. Αυτά λοιπόν τα surface, µπορούµε να τα δουλέψουµε και µε πλεύση όπως αυτήν των skipping lures. Έτσι, αφού πραγµατοποιήσουµε τη βολή, θα κρατήσουµε κατακόρυφα όρθιο το καλάµι και θα κάνουµε γρήγορη και συνεχόµενη ανάκτηση, ενώ κατά διαστήµατα µπορούµε να κάνουµε κάποια jerks.
Αυτή την πλεύση και ανάκτηση µπορούµε να την εφαρµόσουµε σε θάλασσα ήρεµη, ή έστω µε ελαφρύ κυµατισµό. Όταν είναι ήρεµη η θάλασσα, µπορούµε να έχουµε το καλάµι µας κατεβασµένο σε πλάγια, οριζόντια θέση ή κοντά στην επιφάνεια του νερού. Εαν έχουµε κυµατισµό, το καλάµι µας θα πρέπει να είναι όρθιο. Τα τεχνητά τύπου surface διαφέρουν από εταιρεία σε εταιρεία. Έτσι θα πρέπει να δοκιµάσουµε ποια θέση του καλαµιού µας πετυχαίνει την επιθυµητή πλεύση.
Υβρίδια: για κάποιους είναι popper, ενώ για άλλους surface
Υβρίδια «surface ή popper»
Εκτός από τα κανονικά surface µε τα χαρακτηριστικά που ανέφερα παραπάνω, κυκλοφορούν στην αγορά και κάποια υβρίδια. Τεχνητά δηλαδή µε χαρακτηριστικά από τα surface και τα popper ταυτόχρονα. Τα υβρίδια αυτά έχουν όλα τα χαρακτηριστικά των surface, αλλά διαθέτουν και µια πεπλατυσµένη εσοχή στο εµπρός και κάτω µέρος. Έτσι, όταν τους κάνουµε ανάκτηση πετούν πίδακα νερού όπως ακριβώς και τα popper. Συνάµα όμως κάνουν και την κανονική πλάγια πλεύση ενός τεχνητού surface.
Άλλη µια πλεύση που µπορούµε να δώσουµε σε αυτά τα τεχνητά, είναι αυτή µε την οποία ανακτούµε τα popper. Δηλαδή συνεχόµενο µάζεµα, µε µικρά, µεγάλα, ή ακόµα και συνεχόµενα χτυπήµατα. Πολύ καλή πλεύση έχουν επίσης και µε συνεχόµενη ανάκτηση σε συνθήκες κυµατισµού, µε όρθιο το καλάµι.
Πολλές φορές η µάχη µε το γοφαρι είναι τόσο σκληρή και εντυπωσιακή, που βγάζουµε το ψάρι οριακά πιασµένο µε τις σαλαγκιές και µε εµφανή τα σηµάδια της πάλης για απελευθέρωση.
Πότε, που και τι
Όπως είπαµε, η δράση τους «επικεντρώνεται» στην επιφάνεια του νερού. Έτσι λοιπόν, θα προτιµήσουµε µεγάλα τεχνητά του είδους σε πολύ βαθιά νερά και κάβους. Ειδικά εάν στοχεύουμε σε µεγάλες λίτσες, κυνηγούς και τονοειδή, όλες τις ώρες της ηµέρας, από το ξηµέρωµα µέχρι να βραδιάσει. Το ψάρεµα σε αυτά τα µέρη µπορεί να αποδειχθεί πολύ αποτελεσµατικό και να µας δώσει ανεπανάληπτες µάχες, που θα ευχαριστηθούµε.
Σε λιγότερο βαθιά νερά, όπως µέσα σε λιµάνια ή στο εξωτερικό των λιµενοβραχιόνων, ή ακόµα και σε κάβους µε µέτριο βάθος, µπορούµε να αναµετρηθούµε µε γοφάρια, µεγάλα λαβράκια ή λίτσες µεσαίου µεγέθους. Φυσικά χωρίς να αποκλείουµε και κάποιες αναπάντεχες συναντήσεις µε αρκετά µεγάλα ψάρια. Σε µικρά και ρηχά λιµάνια, βραδινές κυρίως ώρες, θα µπορέσουµε να ξεγελάσουµε κάποια λαβράκια χρησιµοποιώντας µικρά surface. Η απόλυτη εφαρµογή τους όμως είναι οι εκβολές ποταµών και οι µικτές παραλίες. Εκεί µπορούµε να ψαρέψουµε τις βραδινές, αλλά και τις άλλες ώρες της ηµέρας, µε ιδανικότερες συνθήκες τον ελαφρύ κυµατισµό.
Όπως διαπιστώνετε και µόνοι σας, ο σχεδιασµός των surface δεν έχει πλέον όρια.
Skipping Lure
Αφού έκανα αναφορά στην πλεύση αυτών των τεχνητών παραπάνω, και επειδή στην Ελλάδα δεν είναι και πολύ διαδεδοµένα, θεωρώ ότι είναι µια καλή ευκαιρία να τα δούµε και να τα γνωρίσουµε. Τα τεχνητά skipping ανήκουν και αυτά στην κατηγορία των top water. Σχεδιαστικά µοιάζουν µε µεγάλα, συµπαγή κουτάλια. Λόγω βάρους, έχουµε το πλεονέκτηµα να πετύχουµε µεγάλη απόσταση βολής µε αυτό τα τεχνητά. Έτσι πολλές φορές, όταν τα ψάρια κυνηγούν σε απόσταση που δε µπορούµε να στείλουµε τα τεχνητά µας, τις περισσότερες φορές θα τα καταφέρουµε µε ένα skipping lure. Όπως όλα τα top water είναι πισόβαρο, ενώ λόγω βάρους είναι βυθιζόµενο. Στο πίσω µέρος του φέρει αγκίστρι ή σαλαγκιά για τη σύλληψη του ψαριού.
Ο τρόπος που θα τα δουλέψουµε είναι πολύ εύκολος και απλός. Αφού κάνουµε τη βολή µας, θα φέρουµε το καλάµι µας σε παράλληλη θέση µε τη θάλασσα, και θα αρχίσουµε να κάνουµε γρήγορη ανάκτηση, ώστε αυτό να γλιστρά επάνω στην επιφάνεια του νερού. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίον εµείς που ασχολούµαστε µε το spinning το λέµε και «σαπουνάκι». Μπορούµε πότε-πότε να κάνουµε ελαφρά τραβήγµατα µε το καλάµι, ώστε το δόλωµα να κάνει µικρά πηδηµατάκια επάνω στην επιφάνεια και να γίνεται πιο δελεαστικό. Τα ψάρια που στοχεύουµε µε αυτό το τεχνητό είναι κυνηγοί, λίτσες, γοφάρια και διάφορα τονοειδή που κυνηγούν στην επιφάνεια.
