Στο επικεντρο: Ροφός, στήρα, πίγκα και σφυρίδα!
Στο Shore Jigging, πάντα είχαμε στο νου μας όταν ξεκινούσαμε, να καταφέρουμε να πιάσουμε κάποιο από τα λεγόμενα μαύρα ψάρια, ήτοι ο ροφός, η στήρα, η πίγκα και η σφυρίδα.
Η πράξη και η τριβή με την τεχνική, μας απέδειξαν πως η σύλληψη ενός τέτοιου ψαριού κάθε άλλο παρά εύκολη είναι. Χρειάζεται επιμονή και παρατηρητικότητα για να επιτύχουμε το αποτέλεσμα που επιθυμούμε. Στο παρόν άρθρο, θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μερικές απαντήσεις, δεδομένου πως, θεωρητικά πάντα, διανύουμε τη καλύτερη περίοδο για να πιάσουμε κάποιο από τα παραπάνω ψάρια.
ΣΤΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΠΡΩΤΑ
Με αφετηρία μια λέξη στην εισαγωγή, το «θεωρητικά», θα ξεκινήσουμε τις παρατηρήσεις μας. Γιατί λοιπόν θεωρητικά; Η απάντηση κρύβεται στην ίδια τη φύση των ψαριών αυτών. Καθώς ζεσταίνουν τα νερά, τα μαύρα πραγματοποιούν σιγά-σιγά τα ανεβάσματά τους, ώστε να συναντηθούν και να αναπαραχθούν. Επομένως, μέσα στο καλοκαίρι παρατηρείται μεγαλύτερη κινητικότητά τους, ανεβαίνοντας σε βάθη «ψαρέψιμα» για εμάς και την τεχνική μας.
Αναμενόμενα λοιπόν, ίσως να έχουμε περισσότερες πιθανότητες. Όμως, υπάρχει και ο αντίλογος, καθότι η καλοκαιρινή ζέστη δεν είναι ευνοϊκή συνθήκη για να τα αναζητήσουμε. Τα μαύρα, όπως και να το κάνουμε, κινούνται, τρέφονται, διαβιούν σε μια σχετικά περιορισμένη περιοχή ή είναι «κολλημένα» σε ένα συγκεκριμένο βράχο, δεν μετακινούνται όπως τα πελαγικά.
Έτσι, για να επιτύχουμε κάποια σύλληψη, θα χρειαστούν αρκετός χρόνος και αλλαγές τοποθεσιών ώστε να κάνουμε σωστήαναζήτηση.Γιαναεπιτευχθείαυτό μέσα στη ζέστη του καλοκαιριού, είναι καλύτερα να τα ψάξουμε εκεί που μας ορίζει η εμπειρία μας από παλαιότερα ψαρέματα. Το καλοκαίρι δεν ενδείκνυται για πειραματισμούς, ιδίως σε νέα άγνωστα μέρη, είναι καλύτερα να πάμε εκεί που ξέρουμε και να κάνουμε μια όσο το δυνατόν καλύτερη αναζήτηση της ψαρευτικής περιοχής.
ΠΟΥ ΘΑ ΤΑ ΒΡΟΥΜΕ
Τα ψάρια αυτά, καθότι δεν αγαπούν πολύ τις μετακινήσεις, θα τα βρούμε σε περιοχές που ξέρουμε πως υπάρχει άφθονη τροφή και ζωή. Το έχουμε ξαναπεί άλλωστε, για κάθε αλίευμα-στόχο, αυτά είναι τα πρώτα που πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας. Από κει και πέρα, ο ροφός και η στήρα θα είναι σε βυθούς κυρίως βραχώδεις, όπου θα μπορούν να κρυφτούν εύκολα, όταν δεν θα βρίσκονται σε αναζήτηση τροφής.
Αν ο βυθός βαθαίνει προοδευτικά με βράχια, σε καλό βαθμό ακόμη και πέρα από το πεδίο της βολής μας, τότε ίσως είναι ιδανικός τόπος για τα μαύρα αυτά. Την πίγκα, ως είδος που μετακινείται κάπως περισσότερο, θα τη συναντήσουμε πιο σπάνια μεν, αλλά ίσως και οπουδήποτε, επομένως μια σύλληψη του ψαριού αυτού θέλει αρκετή τύχη.
Τέλος, οι σφυρίδες, είναι γνωστό πως προτιμάνε λασπώδεις βυθούς που θα έχουν όμως και διάσπαρτες πέτρες ή καλύτερα πλάκες. Σε κάθε περίπτωση, η βοήθεια και η γνώση που τυχόν έχει αποκτήσει κάποιος ψαροτουφεκάς ή δύτης, θα είναι αρκετή για να μας κατευθύνει σε ευρύτερες περιοχές. Από εκεί και πέρα όμως, είναι δική μας δουλειά να βρούμε τα ψάρια.
Ο ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΣ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ
Όπως αναφέραμε πριν, τα ψάρια αυτά δεν μετακινούνται συνέχεια, μάλιστα πολλές φορές προτιμούν να τραφούν ευκαιριακά, περιμένοντας καρτερικά να περάσει από μπροστά τους το θύμα τους. Έτσι, αν επιθυμούμε να έχουμε κάποια σύλληψη, πρέπει να περάσουμε από μπροστά τους και όσο πιο κοντά γίνεται.
Αυτό προϋποθέτει συνεχές βύθισμα των τεχνητών και σκανάρισμα του βυθού. Θαλέγαμεπωςπολλέςφορέςηπλεύση περνά σε δεύτερη μοίρα, καθώς τα ψάρια θα επιτεθούν ευκαιριακά σε αυτό που θα εμφανιστεί ξαφνικά μπροστά τους. Στο Shore Jigging, η λεπτομερής αναζήτηση του βυθού δεν είναι εύκολη υπόθεση, καθώς ελλοχεύει το σκάλωμα. Όμως, η εξοικείωση και εμπειρία με την περιοχή, θα μας βοηθήσει να κάνουμε συνεχή κατεβάσματα των τεχνητών μας, στο όριο του δυνατού. Γενικά, είναι σχεδόν σίγουρο πως στο σημείο που θα στεκόμαστε, μπροστά στα πόδια μας, θα πάρουμε το 95% των ψαριών που θα μας χτυπήσουν, καθότι εκεί πετυχαίνουμε περισσότερα, πιο εύκολα και σωστότερα κατεβάσματα. Έτσι, πρώτη προτεραιότητα είναι οι περιοχές στα πρώτα 20 με 30 μέτρα από την ακτή.
ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΑ ΒΡΟΥΜΕ
Όπως είπαμε, κάποια στιγμή το καλοκαίρι, τα ψάρια αυτά θα κάνουν τα ανεβάσματά τους. Το θέμα είναι, να τα πετύχουμε να έχουν και όρεξη, καθότι με τον πολύ πιο αργό μεταβολισμό που διαθέτουν, σε σύγκριση με τα υπόλοιπα αλιεύματα του Shore Jigging, θα είναι λίγο δύσκολο να πετύχουμε την ώρα τους. Μέσα από παρατήρηση, αν είναι οι συνθήκες πολύ ήπιες, τα ψάρια αυτά θα προτιμήσουν να τραφούν είτε πολύ πρωί,
είτε πολύ αργά, παραμένοντας ανενεργά κατά τη διάρκεια της μέρας. Αν έχει δε φεγγάρι ή λίγο φως, φαίνεται πως κρατούν δραστηριότητα και κατά τη διάρκεια της νύχτας. Από κει και πέρα, έχει τύχει να πετύχουμε συλλήψεις και μέρα, με τον ήλιο ψηλά, αλλά οι συνθήκες ήταν δύσκολες, με πολύ αέρα και ρεύματα.
Να προσθέσουμε εδώ, χωρίς να σημαίνει απαραίτητα πως βοηθάει το ψάρεμά μας, μια πανσέληνος του Ιουλίου ή του Αυγούστου θα είναι η νύχτα που θα προτιμήσουν για να πραγματοποιήσουν την αναπαραγωγή τους, επομένως πιθανώς αυτές τις μέρες να παρατηρηθεί και σημαντικός αριθμός ψαριών σε συγκεκριμένες περιοχές. Το αν θα τρώνε, είναι μια άλλη ιστορία, που θα πρέπει να δούμε στην πράξη.
Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΩΜΑΤΩΝ
Όταν πριν αναφέραμε πως χρειάζεται να πραγματοποιούμε συνεχή βυθίσματα και σκανάρισμα του βυθού, σημαίνει πως θα ρισκάρουμε κάποιο σκάλωμα. Είναι δεδομένο πως η χρήση σιλικόνης μας βοηθάει πολύ, καθώς δεν θα σκαλώσει το ίδιο εύκολα όπως ένας πλάνος, ενώ η πιο ήπια κίνησή της καθιστά τη χρήση της πιο διαχειρίσιμη και ίσως αποτελεσματική. Από την άλλη, ο πλάνος μας επιτρέπει καλύτερα βυθίσματα σε πιο δύσκολες συνθήκες, όπως ρεύματα ή μεγαλύτερα βάθη, εκεί που πολλές φορές είναι πιο πιθανό να συναντήσουμε τα ψάρια αυτά.
Τέλος, τα τεχνητά ίσως έχουν ένα δευτερεύοντα ρόλο στο ψάρεμα αυτό, όμως σε περιπτώσεις όπου ο βυθός είναι σχετικά ομαλός και βυθίζεται σταδιακά, μπορούν να μας βοηθήσουν να πετύχουμε μια καλή και σταθερή ανάκτηση ελάχιστα πάνω από το βυθό, κάτι που σίγουρα προϋποθέτει αρκετή γνώση και εμπειρία, τόσο γύρω από τη συμπεριφορά του τεχνητού, όσο και του ανάγλυφου του βυθού.
Να μην παραλείψουμε να τονίσουμε εδώ, πως όταν δεν πραγματοποιούμε ανάκτηση, είναι απαραίτητη η επαφή μας με το νήμα, ώστε να έχουμε εικόνα του τι συμβαίνει κατά τη βύθιση του δολώματός μας.
Είναι πολύ σύνηθες, τα μαύρα να χτυπούν κατά τη βύθισή του. Αν γίνει αυτό και δεν το αντιληφθούμε, πολύ εύκολα ένα μαύρο θα μας βραχώσει, με αποτέλεσμα να χάσουμε το δόλωμά μας και φυσικά να ταλαιπωρήσουμε το ψάρι.
Πρέπει να κρατάμε ελαφρά το νήμα, και αν αντιληφθούμε πως δεν ξεδιπλώνεται όπως πρέπει, για παράδειγμα αν σταματήσει νωρίτερα από το βυθό ή ξετυλιχθεί γρηγορότερα, πρέπει άμεσα να κλείσουμε το πικ απ και να καρφώσουμε, καθώς το ψάρι θα είναι πάνω.
ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟ
Τα μαύρα, δυστυχώς, είναι από τα ψάρια που έχουν πιεστεί πολύ από την ανθρώπινη δραστηριότητα, κυρίως μέσα από την εμπορική τους εκμετάλλευση. Πολλά ψάρια, θα είναι αυγωμένα στις αρχές του καλοκαιριού.
Οι ροφοί για παράδειγμα, είδος ερμαφρόδιτο που γεννιέται θηλυκό και γίνεται αρσενικό στα 7 κιλά βάρος, είναι σίγουρο πως θα είναι αυγωμένοι τους μήνες Μάιο-Ιούνιο και ίσως Ιούλιο, εκτός και αν καταφέρουμε και πιάσουμε κάποιο τεράστιο, πολύ δύσκολο για το Shore Jigging.
Στο παραπάνω χρονικό διάστημα, θα είναι αυγωμένα και τα άλλα είδη, αν είναι θηλυκά. Επομένως, χωρίς προσωπικά να θεωρώ κακό το να κρατήσουμε
ένα ψάρι ανά είδος, καλό είναι να δείξουμε αυτοσυγκράτηση και να τα αφήσουμε όσο γίνεται στην ησυχία τους, μέχρι να γεννήσουν. Άλλωστε, θα παραμείνουν στην περιοχή για κάποιο καιρό ακόμη, οπότε θα μπορέσουμε να τα αναζητήσουμε στα τέλη του καλοκαιριού και αρχές φθινοπώρου με καλά αποτελέσματα.
Μιας και ο καιρός αυτός σιγά-σιγά έφτασε, είναι η κατάλληλη και πιο τίμια εποχή για τις αναζητήσεις μας
ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑ
Στα τόσα χρόνια ενασχόλησης με την τεχνική, πέρα από την εμπειρία που προστίθεται, παρατηρούμε πως από έτος σε έτος μπορεί να υπάρχουν αρκετές αποκλίσεις. Έτσι, τη μια χρονιά μπορεί να δούμε ανεβάσματα νωρίτερα, την άλλη αργότερα. Οι παράγοντες είναι πολύ δύσκολα παραμετροποι- ήσιμοι, καθώς δεν διαθέτουμε την πλήρη εικόνα της μετα- κίνησης των ψαριών αυτών, όπως και της διάθεσής τους για να τραφούν. Επίσης, τη μια χρονιά μπορεί να είναι καλύτερα σε μια συγκεκριμένη τοποθεσία, την επόμενη κάπου αλλού. Δεν πρέπει να μένουμε στάσιμοι στα ίδια μέρη, ούτε πρέπει όμως να ρισκάρουμε με νέα. Πάμε σταθερά όπου ξέρουμε, με μια περιοδικότητα και όχι συνέχεια στον ίδιο τόπο, επειδή κάποτε μας έδωσε πολλά μαύρα.
