Συρτή Αφρού: Όταν επικρατεί σιγή ιχύος!

Τελικά το µόνο σίγουρο στο ψάρεµα (όπως και στην ίδια τη ζωή άλλωστε), είναι πως τίποτα δεν είναι σίγουρο! Ποτέ δε θα καταφέρουµε να έχουµε το θετικό αλιευτικό αποτέλεσµα στο τσεπάκι µας. Όσες πληροφορίες κι αν έχουµε καταφέρει να συλλέξουµε στο πέρασµα των χρόνων. Με όποια τεχνική (ή τεχνικές) κι αν καταπιανόµαστε.

Αλίµονο κι αν συνέβαινε αυτό. Θα ήταν σα να είχαµε καταφέρει να δαµάσουµε την ίδια τη φύση. Τι ουτοπία Θεέ µου! Στο κάτω-κάτω της γραφής όµως, αυτή δεν είναι η µαγεία του ψαρέµατος; Εάν το αποτέλεσµα ήταν δεδοµένο, ένα µεγάλο µέρος της αναζήτησής µας θα είχε τελειώσει πριν καν αρχίσει. Πιστέψτε µε, αυτό δε θα µας άρεσε καθόλου. Εξάλλου η τελική απόφαση ανήκει στη «µεγάλη ερωµένη». Αυτή δεν είναι άλλη, από την ίδια τη θάλασσα.

Πόσες φορές δεν έχουµε ξεκινήσει την εξόρµησή µας έχοντας µεγάλες προσδοκίες για την εξέλιξή της; Τελικά αυτό που συναντάµε είναι «εκκωφαντική» σιγή ιχθύος! Αυτό έχει ως αποτέλεσµα να απογοητευόµαστε και να θεωρούµε την εξόρµηση αποτυχηµένη. Όµως, όπως έχω ξαναπεί, αυτό δεν ισχύει. Μία ηµέρα κοντά στη θάλασσα είναι πραγµατικά ευλογηµένη.

Πολλοί εξακολουθούν ατυχώς να πιστεύουν πως η τεχνική της συρτής αφρού είναι ένα αµιγώς τυχερό ψάρεµα. Πως τα πάντα εξαρτώνται από τη θεά τύχη. Σαφέστατα, όπως και στις υπόλοιπες τεχνικές, η τύχη έχει τη θέση της και εδώ. Έχοντας «στην πλάτη µου» πολλές χιλιάδες ώρες σε αυτήν την τεχνική επιτρέψτε μου να πως το εξής. Σας διαβεβαιώνω ότι προκειµένου οι πιθανότητες να είναι µε το µέρος µας χρειάζονται πολλά περισσότερα από τον παράγοντα τύχη. Ας δούµε µερικά από αυτά:

ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
Ξεκινώντας το ψάρεµά µας, είναι πολύ βασικό να ξεκαθαρίσουµε τις πεποιθήσεις µας. Πρέπει να συγκεκριµενοποιήσουµε τα είδη ψαριών που θα στοχεύσουµε. Επιπλέον θα πρέπει να είναι συµβατά µε την εποχή που διανύουµε. Πρέπει δηλαδή να προχωρήσουµε σε εποχική κατηγοριοποίηση των ειδών. Αυτό θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξόρµησή µας, αφού θα µας βοηθήσει να κάνουµε χρήση του ανάλογου, σωστού εξοπλισµού.

Έχουµε ξαναπεί  πως τίποτα δεν πρέπει να αφήνεται  στη τύχη του, αφού όλες οι παράµετροι συνεργάζονται µεταξύ τους προκειµένου να έχουµε το επιθυµητό αποτέλεσµα.

Μιλώντας µε πολλούς φίλους, μαθαίνω συχνά πως ακόμα κι αν υπάρχουν ψάρια τα αποτελέσματα δεν πάντα είναι τα αναμενόμενα. Ενώ δηλαδή εντοπίζονται οι στόχοι, δεν βγαίνουν ψάρια. Το αποδίδω στη χρήση «άκυρου» εξοπλισµού. Ενός σημαντικού παράγοντα, ικανού να οδηγήσει μια εξόρμηση στην αποτυχία, άρα και στην απογοήτευση.

 

Χειμωνιάτικα ψαρέματα
Έχοντας µπει αισίως στο ∆εκέµβρη, τα είδη που αναζητούµε είναι τα ανάλογα. Με συρτή αυτήν την εποχή στοχεύουμε σε παλαµίδες, ντάσκες, λούτσους, λαβράκια, γοφάρια, κλπ. Όταν το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες, καλό είναι να βρισκόµαστε όσο το δυνατόν περισσότερο στη θάλασσα. Τα µεγέθη είναι αξιόλογα και θα µας ανταµείψουν µε το παραπάνω.

Έτσι λοιπόν θα πρέπει να δώσουµε βάση σε αυτά τα είδη ψαριών και να αναπροσαρµόσουµε κατάλληλα τις κινήσεις µας. ∆εν είναι συµβατό µε την εποχή να αναζητούµε άλλα είδη κοντά στην ακτογραµµή, όπως για παράδειγµα µελανούρια ή κοκάλια. 

Η θερµοκρασία των νερών έχει αρχίσει την «ελεύθερη πτώση» µε αποτέλεσµα τα συγκεκριµένα ψάρια να µας «κουνούν το µαντήλι» από βαθύτερα και πιο ζεστά νερά. Μη ξεχνάτε λοιπόν πως η συρτή αφρού µπορεί να αποδώσει καθ› όλη τη διάρκεια του έτους, αρκεί να προσαρµοζόµαστε και εµείς στην αλλαγή των εποχών και να επικεντρωνόµαστε στην αναζήτηση συγκεκριµένων ειδών. Αυτός είναι από τους βασικότερους κανόνες στη συγκεκριµένη τεχνική. 

Επολογή κατάλληλων τεχνητών
Όπως έλεγα και παραπάνω, δεν πρέπει να αφήνουµε τίποτα στην τύχη, αφού αυτό µόνο προς όφελός µας δε µπορεί να είναι. Εξάλλου ότι επαναλαµβάνεται (καλό ή κακό), µόνο στην τύχη δεν οφείλεται.

Όσον αφορά στα τεχνητά που θα χρησιµοποιήσουµε, πρέπει να είµαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και επιλεκτικοί. Σαφέστατα µπορούµε και δω να πούµε πως δεν υπάρχουν απόλυτοι κανόνες, τους οποίους δεν πρέπει να παραβούµε. Ωστόσο υπάρχουν κάποιες κατευθυντήριες γραµµές που καλό θα ήταν να τις ακολουθήσουµε. Φυσικά αυτό που θα πρέπει να θυµόµαστε πάντα, είναι πως ο πειραµατισµός θα έχει τον πρώτο λόγο στις αναζητήσεις µας. 

Είναι γνωστό πλέον πως ο κόσµος των τεχνητών είναι πραγµατικά ανεξάντλητος. Αυτό βέβαια είναι και καλό και κακό. Καλό γιατί οι επιλογές µας είναι πραγµατικά αναρίθµητες και κακό γιατί δεν ξέρουµε από πού πραγµατικά να αρχίσουµε. Υπάρχουν όµως κάποιες παράµετροι που θα µας βοηθήσουν να βρούµε την άκρη του νήµατος και να προχωρήσουµε.

Η βασικότερη είναι όπως είπαµε, να ξεκαθαρίσουµε σε ποια ψάρια απευθυνόµαστε. Τη συγκεκριµένη εποχή αναζητώντας τα πελαγίσια, όπως τονοειδή και παλαµίδες, µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε minnows και vibrations από 12  έως 18 cm, δίνοντας προτεραιότητα στους φυσικούς χρωµατισµούς.

Εδώ ακριβώς είναι που πρέπει να δείξουµε ιδιαίτερη προσοχή. Ενώ οι φυσικοί χρωµατισµοί έχουν τις περισσότερες φορές τον πρωταγωνιστικό ρόλο στα ψάρια αυτού του είδους, υπάρχουν κάποιες ηµέρες που περνούν πραγµατικά απαρατήρητοι. Ωστόσο, οι περισσότεροι ψαράδες επιµένουν σε αυτούς τους χρωµατισµούς, µε αποτέλεσµα η εξόρµησή τους να αποτυγχάνει. 

Θυµηθείτε λοιπόν: άµεση αλλαγή τεχνητών, επιστρατεύοντας τα έντονα χρώµατα ή ακόµα καλύτερα συνδυασµούς φυσικών και τεχνητών αποχρώσεων. Πιστέψτε µε, το «παιχνίδι» µπορεί να αντιστραφεί µε εντυπωσιακά αποτελέσµατα. Φυσικά το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα είδη ψαριών, όπως λαβράκια, λούτσοι, γοφάρια κλπ.

Μία άλλη έξυπνη κίνηση που θα ήθελα να επισηµάνω, είναι η συχνή αλλαγή όχι µόνο των χρωµατισµών, αλλά και των µεγεθών. Βέβαια δεν αναφέροµαι σε ακραίες αποκλίσεις, δηλαδή για παράδειγµα να πάµε από τα 16, στα 6cm. Εάν όµως δούµε ότι δεν παίρνουµε κτυπήµατα στα τεχνητά των 12 ή 14 cm, µπορούµε κάλλιστα να πάµε στα 9. Ακολουθώντας αυτήν τη στρατηγική, µου έχει συµβεί πολλές φορές να βλέπω γρήγορα διαφορά.

Ένας έξυπνος τρόπος για να δούµε το µέγεθος των τεχνητών που µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε, είναι αφού θανατώσουµε κάποιο αρπακτικό που έχουµε βγάλει, να ελέγξουµε τι «γεύµα» υπάρχει στην κοιλιά του. Άλλες φορές πάλι αυτό είναι εύκολο να γίνει, αφού µόλις βάλουµε το ψάρι στο σκάφος, µπορεί να βγάλει από το στόµα του τα ψαράκια που µόλις έχει καταπιεί. Παπαλίνες, µικρά λουτσάκια, αντζούγιες, γοπάκια, µαρίδες, είναι µερικά από τα είδη που απαρτίζουν το µενού των κυνηγόψαρων.

Βλέποντας λοιπόν το µέγεθος της φυσικής τροφής των αρπακτικών, µπορούµε να κάνουµε και την ανάλογη επιλογή των τεχνητών.

Στα πλαίσια των αλλαγών που πρέπει να κάνουµε στα τεχνητά µας, θα ακολουθήσουµε την ίδια τακτική και µε τα τεχνητά επιφανείας ή κατώτερου βάθους. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσµα να «σκανάρουµε» µεγαλύτερο εύρος της υδάτινης στήλης, προκειµένου να εντοπίσουµε τα αρπακτικά πιο εύκολα. 

Οι συχνές αλλαγές λοιπόν, τόσο σε χρωµατισµούς, όσο και σε µεγέθη και τύπους τεχνητών, είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητες, αφού συχνά θα µετατρέψουν  µία φαινοµενικά άδεια θάλασσα, σε υγρό στίβο υψηλών αλιευτικών επιδόσεων.

Σημεία αναζήτησης
Είναι πολύ σηµαντικό να γνωρίζουµε, ότι ο πειραµατισµός δεν πρέπει να βρίσκει πεδίο εφαρµογής µόνο στον εξοπλισµό µας και τα τεχνητά που θα χρησιµοποιήσουµε, αλλά και σε ποια σηµεία του υδάτινου «τερέν» θα αναζητήσουµε τα ψάρια. Είναι γεγονός πως στη διάρκεια των εξορµήσεών µας επικεντρωνόµαστε σε κάποια σηµεία και περάσµατα που γνωρίζουµε ή θεωρούµε ότι βρίσκονται τα ψάρια, ανάλογα βέβαια και µε το είδος τους. Έτσι για παράδειγµα, εάν αναζητούµε παλαµίδες και τονοειδή, είναι λογικό να σύρουµε τα τεχνητά µας τριγύρω από βραχονησίδες και κάβους µε κρεµαστά νερά και µεσοπέλαγα περάσµατα.

Πως θα σας φαινόταν αν σας έλεγα ότι πολλές φορές τα ψάρια αυτά, παρότι πελαγικά, µπορούµε να τα βρούµε σε κλειστούς και ρηχούς κόλπους ή ακόµα και σε παραλίες; Εάν λοιπόν δεν τα βρίσκετε ανοικτά, καλό θα ήταν να τα αναζητήσετε σε πιο ρηχά σηµεία, ιδιαίτερα την περίοδο που διανύουµε. 

Είναι πολύ συχνό το φαινόµενο τα µικρόψαρα που αποτελούν την τροφή τους, γνωρίζοντας τον κίνδυνο που παραµονεύει στα πιο ανοικτά νερά, να πλησιάζουν τις ακτές µε ότι αυτό συνεπάγεται.

Φυσικά έχει συµβεί και το αντίστροφο, µε ψάρια όπως λαβράκια και λούτσους, καθώς τα αναζητούσα σε σηµεία που από τη φύση τους αρέσκονται να βρίσκονται όπως παραλίες, κλειστούς κόλπους, εκβολές ποταµών κλπ. και τελικά τα έβρισκα σε µεσοπέλαγους κάβους µε βαθιά νερά.

∆ε χρειάζεται να επιµένουµε µε τις ώρες σε σηµεία όπου δεν υπάρχει παρουσία των ψαριών, µόνο και µόνο επειδή θεωρούµε πως θα βρίσκονται εκεί, βάσει της δικής µας εµπειρίας. Να ξεκινήσουµε από κει, καµία αντίρρηση… Εάν δε δούµε όµως «φως», τι µας εµποδίζει να δοκιµάσουµε αλλού;

Για τους δικούς τους λόγους, τα ψάρια µετακινούνται και µπορούν ανά πάσα στιγµή να βρεθούν οπουδήποτε. Η αναζήτηση λοιπόν πρέπει να είναι συνεχής, αφού η συρτή ούτως ή άλλως δεν ανήκει στις στατικές τεχνικές.

ΣΩΣΤΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ
Εδώ µιλάµε για µία από τις βασικότερες παραµέτρους στην τεχνική της συρτής αφρού. Η σωστή ταχύτητα που θα εφαρµόσουµε στο τεχνητό µας, είναι τις περισσότερες φορές η «αόρατη κλωστή» που µας ενώνει µε την επιτυχία. Μπορεί να γίνοµαι κουραστικός µε το συγκεκριµένο θέµα, όµως για να επιµένω, πιστέψτε µε πως υπάρχει λόγος. 

Όσο αποτελεσµατικό και εάν είναι ένα τεχνητό, όσο άρτιο και ζυγισµένο κι αν είναι κατασκευαστικά, εάν δεν το σύρουµε µε την ταχύτητα για την οποία είναι κατασκευασµένο, τότε όλα ακυρώνονται αυτοστιγµεί. Έτσι, η χαµηλότερη ταχύτητα θα κάνει το τεχνητό µας λιγότερο προκλητικό και δελεαστικό στα µάτια των αρπακτικών, ενώ το ίδιο θα συµβεί εάν κάνουµε χρήση πιο υψηλής ταχύτητας από την ενδεικνυόµενη.

Το τεχνητό θα χάσει το ζύγισµά του και θα πλέει ακανόνιστα, µε αποτέλεσµα όχι µόνο να µην προσελκύει τα ψάρια, αλλά να τα αποµακρύνει κιόλας τροµάζοντάς τα.

Η σωστή ταχύτητα λοιπόν είναι το Α και το Ω στη συγκεκριµένη τεχνική και πρέπει να θυµόµαστε πως αυτή καθορίζεται από δύο κυρίως παράγοντες: πρώτον από τα είδη των ψαριών στα οποία στοχεύουµε και δεύτερον από τους τύπους των τεχνητών που θα χρησιµοποιήσουµε. Εάν για παράδειγµα αναζητούµε πελαγίσια, τότε σαφέστατα οι ταχύτητές µας πρέπει να είναι πιο υψηλές, από ότι εάν για παράδειγµα αναζητούσαµε λαβράκια.

Θα έχετε παρατηρήσει πως δεν αναφέροµαι σε κόµβους, καθώς αυτό χρειάζεται περαιτέρω παραµετροποίηση, η οποία θα γίνει µελλοντικά. Αυτό που θα πρέπει να θυµάστε, είναι πως υπάρχουν «γρήγορα» και «αργά» ψάρια ως προς τον τρόπο που κυνηγούν. 

Κλείνοντας, θα ήθελα να σας παροτρύνω να επιµείνετε στις αναζητήσεις σας µε τη συγκεκριµένη τεχνική, και να είστε σίγουροι πως θα ανταµειφθείτε µε το πιο όµορφο δώρο, που δεν είναι άλλο από τον µαγικό ήχο του clicker του µηχανισµού σας!