Συρτή αφρού: Στη ρότα των κυνηγών
ΣΥΡΤΗ ΑΦΡΟΥ ΓΙΑ ΚΥΝΗΓΟΥΣ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ: Πάµε πάλι τα ίδια…! Για πότε πέρασε και το φετινό καλοκαίρι (ηµερολογιακά τουλάχιστον) ούτε που το καταλάβαµε. Τελικά κάποια πράγµατα δε πρόκειται να αλλάξουν ποτέ. Ο χρόνος κάνει τη δουλειά του … και περνάει!
Έτσι, µπήκαµε αισίως στο Σεπτέµβριο, ο οποίος στην Ελλάδα δε διαφέρει και πολύ από τους καλοκαιρινούς µήνες, αλλά µέσα στη κλεψύδρα η ζεστή άµµος του καλοκαιριού έχει αρχίσει να τελειώνει. Οι ηµέρες έχουν αρχίσει να µικραίνουν αισθητά και το φθινοπωράκι βρίσκεται µια ανάσα µακριά.
Τα χρώματά του πραγματικά εντυπωσιάζουν!
Όσον αφορά στο ψάρεµα τώρα, για πολλούς ανοίγει ένα καινούριο κεφάλαιο, αφού ως γνωστόν οι φθινοπωρινοί µήνες είναι από τους πιο αποδοτικούς για τις περισσότερες τεχνικές ψαρέµατος. Ανάλογα βέβαια µε το µικροκλίµα κάθε περιοχής και τα τοπικά φαινόµενα, η θερµοκρασία της θάλασσας αρχίζει αργά αλλά σταθερά να υποχωρεί, µε ότι αυτό συνεπάγεται. Η συρτή αφρού αρχίζει να αποκτά περισσότερο ενδιαφέρον, µιας και στο κάδρο µπαίνουν δυνατά θηράµατα τα οποία θα απογειώσουν τον αθλητικό χαρακτήρα της τεχνικής. Αναµφισβήτητα ένα από τα θηράµατα είναι ο γνωστός σε όλους µας «κυνηγός». Σίγουρα έχει χυθεί πολύ µελάνι γι΄ αυτό το ψάρι, µα όχι άδικα.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Ο κυνηγός έχει διάφορες ονοµασίες στην πατρίδα µας, όπως λαπόρδα, λαµπούκα, λαγός, λίµπερα, µπακίρι, σαµαροπαΐδα κλπ. Η επιστηµονική του ονοµασία είναι «κορυφαίνα». Το σώµα του είναι συµπιεσµένο και µακρόστενο. Καταλήγει σε ψαλιδωτή ουρά, ενώ οι χρωµατισµοί του είναι πραγµατικά εντυπωσιακοί. Μιλάµε για ένα πραγµατικό χαµαιλέοντα, ο οποίος ανά πάσα στιγµή και ανάλογα µε τις συνήθειες φωτός που επικρατούν, αλλάζει χρώµα προκειµένου να είναι όσο γίνεται περισσότερο δυσδιάκριτος στα µικρόψαρα που κυνηγά.
Αμείλικτα σαγόνια που δε χαρίζουν!
Στη ράχη του θα βρούµε συνδυασµό πράσινου και µπλε χρώµατος, ενώ στα πλευρά του χρυσοκίτρινο, ενώ όταν τον ανεβάζουµε στο σκάφος, «αναβοσβήνουν» εντυπωσιακές κηλίδες σε όλο του το σώµα. Το στόµα του είναι µικρό σε σύγκριση µε το υπόλοιπο κεφάλι και τα σαγόνια του σκληρά και πανίσχυρα. Επίσης, το ραχιαίο πτερύγιο είναι εντυπωσιακό και βοηθάει το ψάρι στους απότοµους ελιγµούς την ώρα του κυνηγιού. Το βάρος του στα νερά µας µπορεί να φτάσει και τα 10 κιλά, ενώ στο Ατλαντικό έχουν αλιευτεί ψάρια που φτάνουν και τα 40 κιλά, το λεγόµενα “dorados”.
Πρόκειται για ένα από τα λίγα ψάρια που είναι αναγνωρίσιµο σε ολόκληρο τον κόσµο. Στην αρχαία Ελλάδα µάλιστα, το ψάρι αυτό τύχαινε µεγάλου σεβασµού και εκτίµησης, ενώ χαρακτηριστικά στην Κνωσό έχουν βρεθεί τοιχογραφίες και διάφορα σκεύη µε ανθρώπους που κρατάνε αρµαθιές µε κυνηγούς.
Στo Ακρωτήριο Θήρας στην Σαντορίνη έχουν βρεθεί τοιχογραφίες µε ανθρώπους που κρατάνε αρµαθιές µε κυνηγούς
ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΒΡΟΥΜΕ
Κατά τους καλοκαιρινούς µήνες, µπορεί να συναντήσουµε τους κυνηγούς σε οποιοδήποτε σηµείο. Είναι πελαγικά ψάρια και προτιµούν να κυνηγούν την τροφή τους στην ανοικτή θάλασσα. Ωστόσο όπως προαναφέραµε, µπορούµε να τους δούµε να κυνηγούν µέσα σε λιµάνια, τριγύρω από λιµενοβραχίονες και µέσα σε κόλπους. Όλα εξαρτώνται από το που θα βρουν την τροφή τους που δεν είναι άλλη από τα κοπάδια των µικρόψαρων.
Εκεί που αξίζει πραγµατικά να τους αναζητήσουµε, είναι τριγύρω από κάβους, σε µεσοπέλαγες βραχονησίδες, καθώς και γύρω από αγκυροβοληµένα πλοία. Πολλές φορές η παρουσία τους θα γίνει αντιληπτή από τα άλµατα των ψαριών έξω από το νερό. Αυτό όµως δε σηµαίνει πάντα ότι τα ψάρια κυνηγούν. Εάν ωστόσο, δούµε µικρόψαρα να πηδούν πανικόβλητα έξω από το νερό και διαπιστώσουµε βίαιες επιθέσεις των κυνηγών, δεν έχουµε παρά να µπούµε κι εµείς στη «µάχη», διεκδικώντας το µερτικό µας.
Προσοχή όµως, σε καµία περίπτωση δεν πρέπει να περάσουµε µέσα από το κοπάδι, γιατί το µόνο που θα καταφέρουµε θα είναι να το διασπάσουµε. Το µόνο που έχουµε να κάνουµε είναι να κινηθούµε περιµετρικά από αυτό, παρουσιάζοντας το τεχνητό µας σαν ένα πληγωµένο ψαράκι που έχει αποκοπεί από το κοπάδι και προσπαθεί να σωθεί.
Στους μεσοπέλαγους κάβους πρέπει να επιμένουμε
ΣΥΝΘΗΚΕΣ
Πρόκειται για καθαρόαιµο πελαγίσιο ψάρι, πολύ δυνατό και άκρως επιθετικό. Πραγµατικά σκορπάει τον πανικό στο πέρασµά του, αφού «ότι κινείται, εκτελείται». Αγαπάει τα ανοιχτά και καθαρά νερά, αλλά προκειµένου να τραφεί, µπορεί να µπει και σε λιµάνια, κόλπους, να στήσει τις ενέδρες του σε κυµατοθραύστες, ενώ του αρέσει να κυνηγά τριγύρω από αντικείµενα που επιπλέουν στο νερό και στη σκιά των αγκυροβοληµένων πλοίων.
Στην πατρίδα µας οι κυνηγοί κάνουν την εµφάνιση τους συνήθως από το ∆εκαπενταύγουστο και µετά, ενώ στις νότιες θάλασσες µας µπορεί να εµφανιστούν και νωρίτερα. Στα νερά µας παραµένουν µέχρι το τέλος του Νοεµβρίου, αναλόγως βέβαια και µε τις καιρικές συνθήκες, αφού ως καθαρά αποδηµητικό ψάρι, όσο χειµωνιάζει φεύγει για πιο ζεστές θάλασσες.
Τα πρώτα ψάρια της σεζόν που συναντάµε, είναι συνήθως µικρά σε µέγεθος, δηλαδή από µισό έως ένα κιλό. Σε αυτό το µέγεθος οι κυνηγοί κινούνται κοπαδιαστά, ενώ όσο περνάει ο καιρός τα ψάρια µεγαλώνουν σε µέγεθος και γίνονται πιο µοναχικά. Το «µενού» του κυνηγού περιλαµβάνει σαρδέλες, ζαργάνες, φρίσσες, κοκάλια, σαφρίδια, και γενικώς κάθε λογής µικρόψαρο που κινείται κοντά στην επιφάνεια. ∆ε θα διστάσει να επιτεθεί ακόµα και σε παλαµίδες ή µικρά τονάκια. Φυσικά µε την ίδια ευκολία αποδεκατίζει και τα καλαµαράκια, τα οποία αποτελούν εκλεκτό µεζέ για τον κυνηγό.
Στο ξύπνημα του ήλιου πρέπει να είμαστε έτοιμοι!
ΚΑΤΑΛΛΗΛΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ
Απ’ ότι έχω παρατηρήσει όλα αυτά χρόνια που ασχολούµαι µε την ελαφριά συρτή και το ψάρεµά του, ο κυνηγός είναι ψάρι απρόβλεπτο. Έχω κάνει καλές ψαριές τόσο µε άπνοια, όσο και µε αέρα, τόσο µε συννεφιά, όσο και µε ηλιοφάνεια. Φυσικά και το αντίστροφο. Έχω βρεθεί σε µέρη που κυριολεκτικά «έβραζαν» από κυνηγούς και οι συνθήκες ήταν θεωρητικά ιδανικές, µα τα ψάρια πραγµατικά αδιαφορούσαν.
Άλλες φορές πάλι µε συνθήκες που δεν περίµενα να πάρω κτύπηµα, µε τίµησαν ψάρια «τρόπαια». Πάντως βάζοντας τα πράγµατα σε µία ζυγαριά, θα µπορούσαµε να πούµε πως οι κατάλληλες συνθήκες είναι το ελαφρύ αεράκι, συνήθως από ανατολικές διευθύνσεις, ενώ ο µουντός καιρός ευνοεί θα λέγαµε την κατάσταση. Βέβαια όλα είναι σχετικά, ενώ παίζει ρόλο και σε ποιο σηµείο του χάρτη δραστηριοποιούµαστε.
Οι πρωινές και απογευµατινές ώρες είναι συνήθως οι καλύτερες, ενώ αξίζει να σηµειώσουµε πως όταν ο ήλιος έχει ανέβει ψηλά και βρισκόµαστε χρονικά σε προχωρηµένο φθινόπωρο, τότε µπορούµε να περιµένουµε κτυπήµατα στο τεχνητό µας από τα µεγάλα «άτοµα» του είδους, τα οποία όπως είπαµε και πιο πριν κινούνται συνήθως µοναχικά ή σε πιο µικρές συγκεντρώσεις. Εδώ µιλάµε πλέον για ψάρια που µπορεί να ξεπεράσουν σε βάρος και τα πέντε κιλά. Κάτι πολύ σηµαντικό που πρέπει να θυµόµαστε για τους κυνηγούς, είναι πως πρέπει να είµαστε πολύ προσεκτικοί µέχρι να τους ανεβάσουµε στο σκάφος. Εάν χάσουµε κάποιο ψάρι, πολλές φορές το κοπάδι εξαφανίζεται για πολύ ώρα, όπως ακριβώς συµβαίνει και στο ψάρεµα των καλαµαριών.
Κι όμως υπάρχουν στα νερά μας τέτοια μεγέθη!
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΜΕ
Ο κυνηγός είναι ένα ψάρι το οποίο προσφέρεται αποκλειστικά για αθλητικό ψάρεµα. Έχουµε να κάνουµε µε ένα πολύ δυνατό και γρήγορο σα βέλος µαχητή. Από τη στιγµή που θα «κολλήσει» στο τεχνητό µας, δεν έχουµε παρά να καλωσορίσουµε την αδρεναλίνη στις φλέβες µας!
Ειδικά εάν το ψάρι είναι σεβαστού µεγέθους, τότε θα θυµόµαστε την αναµέτρηση µαζί του για πολύ καιρό. Φυσικά αν κάνουµε και χρήση του σωστού εξοπλισµού, θα καταφέρουµε να πάρουµε το maximum της ευχαρίστησης. Εδώ δεν έχουν θέση καλάµια «κούτσουρα». Έχω δει φίλους να βγαίνουν για συρτή κυνηγού µε καλάµια 40 λιµπρών και νήµατα καραβόσκοινα. ∆εν είµαστε στον Ατλαντικό να ψαρεύουµε dorados 30 κιλών. Εδώ δε θα χρειαστούµε τίποτα περισσότερο από καλάµια κατηγορίας 6-12 λιµπρών, µε ένα µηχανισµό σταθερού ή οριζοντίου τυµπάνου αναλόγου µεγέθους.
Το νήµα µας δε χρειάζεται να είναι παραπάνω από 0.20 mm, ενώ το παράµαλλό µας fluorocarbon ή fluorocoated από 0,30 έως 0,35 mm. Αυτό που θα πρέπει να προσέξουµε λόγω του ότι ο κυνηγός έχει πολύ σκληρό στόµα, είναι κατά την ώρα της συρτής να έχουµε τα φρένα του µηχανισµού µας ρυθµισµένα µε τέτοιο τρόπο, ώστε να καρφωθεί το ψάρι σωστά. Αυτό σηµαίνει, πως δε θα πρέπει να είναι πολύ χαλαρά, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να µην καρφωθεί το ψάρι όπως πρέπει, µε ότι αυτό συνεπάγεται.
Φυσικά τεράστιο ρόλο θα παίξει η άριστη κατάσταση των σαλαγκιών µας, όσο και η ποιότητά τους, αφού οι σαλαγκιές είναι ο συνδετικός κρίκος ανάµεσα σε µας και το ψάρι.
ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΤΕΧΝΗΤΑ
Τώρα σχετικά µε τα τεχνητά που θα χρησιµοποιήσουµε, πρέπει να έχουµε κατά νου ότι οι κυνηγοί αγαπούν τους φυσικούς χρωµατισµούς στις περισσότερες των περιπτώσεων. Τεχνητά που προσοµοιάζουν σε σαρδέλα, γαύρο, µαρίδα, γόπα, ζαργάνα, σαφρίδι, αθερίνα κλπ., είναι ιδιαίτερα αποδοτικά. Φυσικά έχουµε πάρει ψάρια και σε πιο έντονους χρωµατισµούς, ιδιαίτερα όταν το επέβαλαν οι καιρικές συνθήκες.
Πολύ καλή δουλειά στους κυνηγούς κάνουν και τα σιλικονούχα τεχνητά τύπου «χελάκι», ενώ αν έχουµε τη δυνατότητα να χρησιµοποιήσουµε νωπό δόλωµα κατ΄ εξαίρεση, τότε η λωρίδα φρέσκου καλαµαριού ή το κεφάλι της σουπιάς µπορούν να κάνουν τη διαφορά, καθώς οι κυνηγοί δύσκολα θα µπορέσουν να τους αντισταθούν. Όσον αφορά στο µέγεθος των τεχνητών, κατά την έναρξη της περιόδου -όταν ακόµα τα ψάρια είναι µικρά- µπορούµε να κάνουµε χρήση µικρών µεγεθών 5-9 cm, και σταδιακά, ανάλογα βέβαια και µε τις ενδείξεις που θα έχουµε, να περνάµε σε µεγαλύτερα τεχνητά.
Όταν πια το φθινόπωρο θα έχει µπει για τα καλά, τα ψάρια ανεβαίνουν σε µέγεθος και τα δεδοµένα αλλάζουν µε γρήγορους ρυθµούς. Τα τεχνητά µας καλό θα είναι να έχουν µήκος από 12 cm και πάνω, φτάνοντας µέχρι και τα 18 cm. Να έχετε πάντα στο µυαλό σας, ότι ανά πάσα στιγµή µπορεί να πάρετε strike από πραγµατικά µεγάλα ψάρια. Μη µένετε προσκολληµένοι σε µικρά τεχνητά όσο το φθινόπωρο προχωρά, αφού οι πιθανότητες απώλειας κάποιου µεγάλου ψαριού αυξάνονται.
Το ραχιαίο πτερύγιο είναι εντυπωσιακό!
Να θυµάστε επίσης ότι αξίζει να αναζητήσετε τα µεγάλα ψάρια όχι µόνο το πρωί, αλλά και κατά τις µεσηµεριανές ώρες. Όταν ο ήλιος έχει ανέβει αρκετά, µπορούµε να ψάξουµε τα ψάρια και στα χαµηλότερα στρώµατα του νερού, µε τα ανάλογα βέβαια τεχνητά. Εδώ θα µας βοηθήσει φυσικά το βυθόµετρό µας, το οποίο θα µας δείξει πολλές φορές µεγάλα ψάρια του είδους να κινούνται στα µεσόνερα, κατά πάσα πιθανότητα µεµονωµένα ή σε µικρές συγκεντρώσεις.
Εάν δούµε κάποιες ηµέρες ότι τα ψάρια είναι δύστροπα και δε προτιµούν τα τεχνητά µας, µπορούµε να µετακινηθούµε και να δοκιµάσουµε την τύχη µας αλλού. Μου έχει συµβεί να κάνω συρτή κοντά σε δυο νησάκια τα οποία βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής το ένα από το άλλο, και στο ένα νησάκι να χτυπούν τα ψάρια στα τεχνητά µε απίστευτη αγριότητα, ενώ στο διπλανό δεν έπαιρνα κανένα χτύπηµα.
Εννοείται πως µικρόψαρα υπήρχαν τριγύρω και από τα δύο νησάκια, οι συνθήκες στο νερό ήταν ίδιες από άποψη κυµατισµού και θερµοκρασίας, οι εναλλαγές βάθους πανοµοιότυπες κλπ. Φυσικά πιθανόν να υπήρχαν κάποια επιµέρους δεδοµένα τα οποία µόνο τα ψάρια ήταν σε θέση να γνωρίζουν. Γι΄ αυτόν ακριβώς το λόγο, καλό θα είναι να ψάχνουµε τη θάλασσα όσο µπορούµε, να έχουµε υποµονή και φυσικά εµπιστοσύνη στις γνώσεις και στον εξοπλισµό µας.
Φθινόπωρο λοιπόν! Μπορεί να έρχονται µουντές ηµέρες, αλλά να είστε σίγουροι πως οι κυνηγοί µε τα υπέροχα χρώµατά τους θα µας τις φωτίσουν µε τον καλύτερο τρόπο!!
