Συρτή Φύλακας: Τα 6 µυστικά της επιτυχίας
Δίνοντας βάση σε μικρές λεπτομέρειες στη συρτή φύλακα, μπορούμε να προσδοκούμε σε αξιόλογα αλιεύματα. Κυρίως μαγιάτικα αλλά και συναγρίδες ή «μαύρα ψάρια».
Η άνοιξη πέρασε µε ψαρέµατα που είχαν ξενόφερτους τίτλους: inchiku, slow pitch jigging, tenya και όλα τα σχετικά. Καλοκαιριάζοντας «επανήλθαµε στα κυβικά µας», στη συρτή µε το µολύβι φύλακα. Ας δούµε πως θα την εξασκήσουµε πιο αποδοτικά.
Εξοπλισµός
• Ένα καλάµι συρτής κατηγορίας 15-30 λιµπρών.
• Ένας µηχανισµός, κατά προτίµηση lever drag. Το ιδανικό µέγεθος είναι 4/0.
• Νήµα για το µηχανισµό µας προτιµούµε κάποιο ισχυρό, αντοχής τουλάχιστον 50 λιµπρών, µε µήκος πάνω από 300 µέτρα.
• Τα µολύβια µας θα έχουν βάρος από 250 έως 700 γραµµάρια. Ανάλογα µε το βάθος που θα ψαρέψουµε και την ταχύτητα του σκάφους µας.
• Το παράµαλλό µας θα είναι πάντοτε καλής ποιότητας, αόρατο. Διαµέτρου 0,50 µέχρι 0,70 χιλ. και αντοχής άνω των 40 λιµπρών. Το µήκος του θα κυµαίνεται από 12 έως και 20 µέτρα.
• Για την ένωσή του µε το νήµα θα χρησιµοποιήσουµε στριφτάρι ή κόµπο albright. Στην άκρη του θα έχει θηλιά για να κρεµιέται η πετονιά του µολυβιού.
• Χρησιµοποιούµε δύο αγκίστρια. Ένα σταθερό στην άκρη του παράµαλλου και ένα µικρότερο συρόµενο.
• Χρειαζόµαστε τέλος ένα ποιοτικό βυθόµετρο-GPS. Θα µας βοηθήσει στον εντοπισµό των θηραµάτων και των ανωµαλιών του βυθού.
Η τεχνική
Η συρτή γίνεται κατά προτίµηση µε ζωντανό, αλλά και µε νωπό δόλωµα. Η ταχύτητα που πετυχαίνουµε συνήθως µε τη βοηθητική µηχανή του σκάφους είναι από 0,8 µέχρι και 1.3 κόµβους. Κυρίως θήραµα της τεχνικής είναι το µαγιάτικο, αλλά «παίζει» η συναγρίδα καθώς και τα «μαύρα ψάρια». Με την ταχύτητα που αναφέραµε παραπάνω, το µολύβι φύλακας πρέπει να «υπερίπταται» ένα περίπου µέτρο πάνω από το βυθό.
Aς δούµε τώρα 6 λεπτοµέρειες – µυστικά που µπορεί να κάνουν τη διαφορά στα ψαρέµατά µας.
1 Πως χειριζόµαστε το ζωντανό ή το νωπό δόλωµα
Το καλά κρυµµένο µυστικό, είναι η παρουσίαση του δολώµατος. Θα πρέπει να το αγκιστρώσουµε και να το τραβήξουµε µε τέτοιο τρόπο, ώστε να αποκτήσει φυσική κίνηση. Αυτή που του έδωσε ο Θεός όταν το δηµιούργησε. Χρησιµοποιούµε µικρά, λεπτά αλλά ισχυρά αγκίστρια. Προσέχουμε να µη τραυµατίσουµε το δόλωμα αλλά και να µη χάσουµε το µεγάλο ψάρι.
Αν δε διαθέτουµε δοχείο ζωντανού, αλλάζουµε τακτικά το νερό στο δοχείο που διατηρούμε τα δολώµατα. Διώχνουµε έτσι την αµµωνία που αποβάλλουν από το σώµα τους, αφού σε µεγάλες ποσότητες τα θανατώνει. Τα ανασύρουµε από το δοχείο φύλαξης πάντα µε µια µικρή απόχη, ώστε να µη τα τραυµατίσουµε. Τέλος, θυµόµαστε να βάζουµε ένα µολυβάκι-ελιά κάτω από το νωπό δόλωµα, ώστε να έχει οµαλή πλεύση και να µην περιστρέφεται. Στο ζωντανό, φυσικά δε χρειάζεται.
2 Επιχείρηση «Καθαρά Χέρια»
Το κύριο αισθητήριο των ψαριών είναι η οσµή, και λιγότερο το µάτι τους. Αν λοιπόν δε µυρίσουν τη σωστή οσµή, που αντιστοιχεί στο σχήµα που περνά από µπροστά τους, δε θα το κυνηγήσουν και φυσικά ούτε θα το αρπάξουν. Για το λόγο αυτό βεβαιωνόµαστε ότι έχουµε καθαρά χέρια όταν δολώνουµε. Βενζίνες και πετρέλαια, λάδια και γράσα, αλλά ακόµη και η after shave µας, αφήνουν χαρακτηριστικές «σφραγίδες» στα χέρια, και φυσικά στο δόλωµά µας. Ακόµη και η οσµή της νικοτίνης επιδρά στα ζωντανά ή νωπά δολώµατα.
Η συµβουλή είναι απλή. Βρίσκουµε λίγα φύκια, τα τρίβουµε στις παλάµες µας και ξεπλένουµε καλά µε θαλασσινό νερό. Με τον τρόπο αυτό τα χέρια µας δε θα µυρίζουν πια άγνωστες µυρωδιές για τα ψάρια. Αν δεν είναι εύκολο να βρούµε φύκια, αφού πλυθούµε καλά, φοράµε γάντια µιας χρήσεως και δολώνουµε έτσι ώστε το ζωντανό δόλωµα να µπορεί να συµπεριφερθεί όπως ήταν και πριν την αιχµαλωσία του.
3 Τι µέγεθος αγκίστρια να χρησιµοποιήσουµε
∆ε χρησιµοποιούµε αγκίστρια δυσανάλογου µεγέθους ή βάρους µε το δόλωµά µας. Αν στοχεύουµε µαγιάτικα, χρησιµοποιούµε Νο 5/0-7/0 και συρόµενο 3/0 ή 4/0. Αν στοχεύουµε συναγρίδες και φαγκριά, κατεβαίνουµε ένα η δύο νούµερα. ∆ε φοβόµαστε το µικρό µέγεθος, αφού είναι γνωστό σε όλους ότι τα µικρότερα αγκίστρια πιάνουν και µεγάλα ψάρια, φτάνει να είναι ποιοτικά και να µην παραµορφώνονται εύκολα. Έτσι δε θα προεξέχουν από το σώµα του δολώµατος για να φοβίζουν τα ψάρια. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα αν χρησιµοποιούµε ζωντανή ζαργάνα, γόπα ή άλλα µικρού µεγέθους δολώµατα.
4 Με πόσα φρένα ψαρεύουµε ένα δόλωµα
Οι µισοί υποστηρίζουν µε πολλά, 6- 10 λίµπρες ή και ακόµη περισσότερες. Οι λοιποί θέλουν το καρούλι να στηρίζεται µόνο στο clicker, και τα φρένα στο µηχανάκι να είναι τελείως ελεύθερα. Παρόλο που ρόλο στην τελική κρίση παίζει και το είδος των ψαριών που ψάχνουµε, συνήθως το δίκιο είναι µε το µέρος αυτών που θέλουν χαλαρά φρένα.
Σε πολλές περιπτώσεις, θηράµατα µε µαλακά χείλια ή µικρό στόµα έχουν την ευκαιρία να «ρουφήξουν» το δόλωµα αν τα φρένα είναι χαλαρά. Έτσι θα πιαστούν από άλλα σηµεία του στόµατος ή του λαιµού τους, που αντέχουν καλύτερα στο τράβηγµα του ψαριού. Υπάρχουν επίσης ψάρια όπως η συναγρίδα, που συνηθίζουν να πιάνουν για λίγο την άκρη του δολώµατος, χωρίς να προχωρούν στο άµεσο δίπλωµά του για να το καταπιούν. Πρέπει λοιπόν να τους δίνουµε τον απαραίτητο «αέρα» διότι αλλιώς το αφήνουν, µε αποτέλεσµα να το καταστρέφουν χωρίς να συλληφθούν.
5 Ποιο είναι το καλύτερο δόλωµα για µολύβι φύλακα
Πρώτη µας επιλογή είναι το ζωντανό καλαµάρι. Ένα µεγάλο ζωντανό καλαµάρι, σχεδόν πάντα σηµαίνει και ψάρι στο αγκίστρι µας. Αν δε βρούµε καλαµάρι -που υπάρχουν όλο το χρόνο στη ζώνη των 120 µέτρων-, η ζωντανή σουπιά είναι η επόµενη επιλογή, µε παραπλήσιες επιδόσεις. Τρίτη µας προτίµηση είναι η ζαργάνα. Αλλά και τα αφρόψαρα, όπως σαυρίδι, γόπα και κολιός, µπορούν να χρησιµοποιηθούν, µε κύριο µειονέκτηµα ότι µένουν ζωντανά και δραστήρια για µικρό σχετικά διάστηµα.
Το νωπό, αλλά απολύτως φρέσκο καλαµάρι και η σουπιά, είναι τέλος κάποιες σχετικά καλές επιλογές αν δεν υπάρχει ζωντανό, αλλά µετά από τρεις ώρες τράβηγµα φουσκώνουν και πρέπει να αντικατασταθούν. Πολύ καλή επιλογή είναι και το νωπό θράψαλο.
6 Κόµπος συρόµενου αγκιστριού
Τέλος, δίνουµε σηµασία στο stopper του κύριου αγκιστριού µας! Ο κόµπος που θα κάνουµε στο αγκίστρι που έχουµε περάσει στο κεφάλι του καλαµαριού µας, πρέπει να έχει ένα stopper, το οποίο θα χρησιµεύσει στο οµαλό σταµάτηµα του συρόµενου αγκιστριού. Έτσι θα το εµποδίσει να τραυµατίσει το παράµαλλό µας και µερικές φορές να το κόψει, µε κίνδυνο να χάσουµε το ψάρι.
Η καλύτερη µέθοδος είναι ένας Uni Κnot. Περνάµε δυο φορές το παράµαλλο από τη θηλιά του αγκιστριού και κάνουµε ένα κόµπο Uni για να σταµατά οµαλά το συρόµενο αν το ψάρι πιαστεί από αυτό. Με τον κόµπο αυτό, δεν έχουµε ποτέ χάσει ψάρι επειδή κόπηκε το παράµαλλο λόγω της πίεσης του συρόµενου,.
Ας βγούµε λοιπόν για µολύβι φύλακα και ας εφαρµόσουµε τα µικρά µυστικά που αναφέραµε. Τα µαγιάτικα µας περιµένουν!
