Ζόκα-Φύλακας: Φαγκριά με νωπό και κατεψυγμένο σε βαθιά νερά
Καλοκαίρι, µια εποχή που µας παροτρύνει να µπούµε στην θάλασσα και να ψαρέψουµε. ∆υστυχώς, ο δυνατός ήλιος και η ζέστη δεν είναι σύµµαχοι στα ψαρέµατά µας. Έτσι, οι ώρες που θα προτιµήσουµε είναι πολύ νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευµα, όταν δηλαδή οι συνθήκες είναι καλύτερες. Αυτό όµως έχει ένα βασικό µειονέκτηµα: οι ώρες που έχουµε στην διάθεσή µας είναι περιορισµένες.
Οι θάλασσές µας αυτόν τον καιρό γεµίζουν από σκάφη και λουόµενους. Τα ψάρια έτσι αποµακρύνονται από τη ρηχή ζώνη και να αναζητούν την «ησυχία» τους σε πιο βαθιά νερά. Σ’ αυτό το άρθρο λοιπόν θα δούµε πως θα κάνουµε ένα ψάρεµα «κόκκινων», γρήγορα και αρκετά αποδοτικά. Η σύλληψη αξιόλογων θηραµάτων όπως είναι τα φαγκριά, τα τσαούσια κλπ., σίγουρα απαιτεί σωστά δολώµατα και κατά προτίµηση ζωντανά. Αλλά, όπως είπαµε και νωρίτερα, ο χρόνος µας είναι περιορισµένος. Δε θέλουµε να τον ξοδέψουµε στην αναζήτηση ζωντανού δολώµατος. Εδώ τη λύση θα δώσουν τα νωπά ή κατεψυγµένα δολώµατα, όπως το καλαµάρι, το θράψαλο, η σουπιά, το µικρό χταπόδι κ.α.
∆ολώµατα
Τι πρέπει όµως να προσέξουµε σε αυτού του είδους τα δολώµατα; Πολλοί φίλοι αναγνώστες έχουν ως πρώτη λύση τη λαϊκή αγορά ή κάποιο ψαρά/ιχθυοπώλη, προκειµένου να εξασφαλίσουν τα δολώµατά. Εδώ πρέπει να διευκρινίσουµε κάτι. Τα δολώµατα της αγοράς είναι σίγουρα µια εύκολη λύση, πρέπει να προσέξουµε δύο πράγµατα. Πρώτον, το πόσο φρέσκα είναι (πολλές φορές κάθονται αρκετό καιρό στους πάγκους, µε αποτέλεσµα να χάνουν τα χρώµατά τους). Δεύτερον, να έχουµε κατά νου ότι ο πάγος για την ψύξη τους περιέχει αµµωνία (µε αποτέλεσµα τα νωπά να παίρνουν µυρωδιά και να µην δουλεύουν αποτελεσµατικά στο ψάρεµά µας).
Το καλύτερο θα ήταν λοιπόν τα δολώµατα που θα χρησιµοποιήσουµε να είναι πιασµένα από εµάς. Έτσι θα γνωρίζουµε ακριβώς τον τρόπο συντήρησής τους, είτε χρησιµοποιηθούν νωπά µέσα σε λίγες µέρες, είτε καταψυχθούν για µεγαλύτερο χρονικό διάστηµα.
Τρόπος ψαρέµατος
Πάµε όµως να δούµε πως θα ψαρέψουµε τα συγκεκριµένα ψάρια. Η επιλογή του σηµείου, ορίζει βάθη από 90 έως και 110-120 µέτρα. Οι καλύτεροι τόποι είναι τα απότοµα κατεβάσµατα, κάποιες φορές και οι διάσπαρτες πέτρες, οι µεσοπέλαγες ξέρες, τα ναυάγια κτλ. Πρώτο µας µέληµα όταν φτάσουµε στον τόπο, είναι ο εντοπισµός τυχόν ρευµάτων. Αυτός θα καθορίσει σε µεγάλο βαθµό και τον τρόπο ψαρέµατος. Αν δεν έχουµε καθόλου ρεύµατα ή είναι ελάχιστα, η ιδανική επιλογή είναι η ζόκα. Αν όµως υπάρχουν κάποια ρεύµατα που µας παρασέρνουν αρκετά (γύρω στο 1 µίλι, ίσως και παραπάνω) θα προτιµήσουµε την τεχνική του φύλακα µε κάποιες παραλλαγές.
Ζόκα
Στην περίπτωση απουσίας ρευµάτων, επιλέγουµε τη ζόκα για ψάρεµα βάθους 100 περίπου µέτρων, µε ιδανικό βάρος τα 150-200 γραµµάρια. Σ’ αυτήν θα αρµατώσουµε δύο αγκίστρια (κλέφτες) µε µέγεθος 4/0- 5/0, ίσως και µεγαλύτερα, ανάλογα µε τα ψάρια της περιοχής. Θα τα δέσουµε κατά προτίµηση µε νήµα. Αυτό γιατί τα ψάρια κάποιου σεβαστού µεγέθους διαθέτουν δυνατά σαγόνια και κοφτερά δόντια και µπορούν να κόβουν την πετονιά εύκολα. Τα καλάµια και οι µηχανισµοί που θα χρησιµοποιήσουµε, ποικίλλουν. Εγώ θα προτιµούσα µαλακά και µακριά καλάµια, µήκους 2-2,5 µέτρων, κατηγορίας 12 λιµπρών.Μικρά µηχανάκια γεµισµένα µε λευκό νήµα 0,18-0,20, ώστε το ψάρεµα να είναι πιο διασκεδαστικό.
Τι πραγµατικά επικρατεί σ’ αυτά τα βάθη
Ας δούµε τι συµβαίνει στα βάθη αυτά, και τα ψάρια τρώνε εξίσου καλά σε νωπά ή κατεψυγµένα δολώµατα. Είναι γνωστό ότι στους τόπους µε απότοµα κατεβάσµατα, σε µεσοπέλαγες ξέρες κλπ., κατά τις νυχτερινές ώρες γίνονται µεγάλες συγκεντρώσεις από θράψαλα. Τα συγκεκριµένα µαλάκια έχουν µεγάλες κυνηγετικές ικανότητες και διακρίνονται ακόµα και από τάσεις κανιβαλισµού. Έτσι µετά το «µακελειό» της νύχτας, τις πρωινές ώρες υπάρχει στην περιοχή άφθονη τροφή από κοµµατιασµένα ψάρια και µισοπεθαµένα ή διαµελισµένα θράψαλα. Έτσι, τα συγκεκριµένα κοµµάτια τροφής δε διαφέρουν από τα καλοδιατηρηµένα δολώµατα μας και ξεγελούν εύκολα τα ψάρια-στόχους.
Φαγκριά όπως ακριβώς τα βλέπουμε χαρακτηριστικά στις οθόνες των βυθομέτρων μας.
Φύλακας
Τι γίνεται όµως όταν φτάσουµε στον επιλεγµένο τόπο και διαπιστώσουµε ότι επικρατούν ρεύµατα; Σ’ αυτή την περίπτωση ο φύλακας αντικαθιστά τη ζόκα. Όχι βέβαια στη µορφή µε τα µακριά παράµαλλα αλλά κάτι ανάµεσα σε καθετή και φύλακα. Το παράµαλλο κονταίνει κατά 1-1,5 οργιά, ενώ αρκετό από το τελευταίο τµήµα του (εκεί όπου δένουµε τα αγκίστρια) θα είναι µε νήµα. Ο φύλακάς µας θα έχει βάρος 500-600 γρ. και θα είναι δεµένος σε ένα πολύ κοντό παράµαλλο, µήκους 15-20 εκ.
∆ε µας πειράζει το παράµαλλό µας να κοντύνει πολύ, γιατί σε αυτά τα βάθη η µειωµένη ορατότητα είναι σύµµαχός µας. Τα ψάρια που αναζητούµε είναι ιδιαίτερα επιθετικά και δεν ενοχλούνται από την «αδιάκριτη» αρµατωσιά µας! Εδώ τα καλάµια µας ανεβαίνουν λίγο σε σκληρότητα, επειδή τα βαριά µολύβια δεν επιτρέπουν την χρήση µαλακών εργαλείων. Με σωστή επιλογή, συντήρηση και διατήρηση των δολωµάτων, τα νωπά και κατεψυγµένα δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα ζωντανά. Καλές θάλασσες σε όλους!
