Κώστας Δρόσος Πρωταθλητής Ελλάδας στην αλιεία από σκάφος
Για µια ακόµη χρονιά ο Κώστας ∆ρόσος, κατάφερε να βγει πρωταθλητής Ελλάδας στην αλιεία από σκάφος για το 2016 ενώ η οµάδα του, ο Ναυτικός Όµιλος Καρύστου Πρωταθλήτρια οµάδα 2016 µε 3 µέλη από τα 6 της Εθνικής.
ΟΚώστας είναι από τα ιδρυτικά στελέχη του Ναυτικού Οµίλου Καρύστου, ο οποίος συστάθηκε το 1994 από µια παρέα φίλων που αγαπούσαν το ψάρεµα, είτε από τη στεριά, είτε από το σκάφος, είτε ακόµα µε ψαροτούφεκο. Η δική του ενασχόληση µε το ψάρεµα ξεκίνησε από τα παιδικά του χρόνια, όταν µαθητής ακόµα του δηµοτικού, παρακολουθούσε το µεγαλύτερο αδελφό του Αντώνη (έχουν τέσσερα χρόνια διαφορά) να ψαρεύει στην αρχή στο λιµάνι της Καρύστου και κατόπιν σε όλη την επικράτεια. Οι πρώτες του εξορµήσεις έγιναν µε µια ξύλινη βαρκούλα η οποία «πήγαινε και δεν πήγαινε» µε την πετρελαιοµηχανή της, τον «Καπετάν Αντώνη».
– Για µια ακόµη φορά κατάφερες να βγεις πρωταθλητής, ενώ ο όµιλός σου, ο Ναυτικός Όµιλος Καρύστου, αναδείχθηκε πρωταθλήτρια οµάδα και τρία µέλη του συµµετέχουν στην εξάδα της εθνικής. Τι σηµαίνει αυτό; Η Κάρυστος βγάζει πρωταθλητές;
Ήµασταν από τους πρώτους συλλόγους που κάναµε αγώνες ψαρέµατος, εδώ και δεκαετίες πίσω, παρεΐστικα στην αρχή και µετέπειτα µε κανόνες. Έχουν µείνει σε πολλούς αξέχαστα τα φαγοπότια µετά από αγώνες στην Κάρυστο. Όλοι εµείς που ασχολούµαστε αυτά τα χρόνια µε την καθετή, έχουµε καταφέρει να φέρουµε τον Ν.Ο.Κ. στις υψηλότερες θέσεις της αθλητικής αλιείας από σκάφος.
Τα παλαιότερα χρόνια οι αγώνες αυτοί γίνονταν µε καρούλια ή φελάρια και ήταν αρκετά κουραστικοί. Από τότε που µπήκε για τα καλά η τεχνολογία στη ζωή µας, πήραµε χειροκίνητους µηχανισµούς, µε αποτέλεσµα να αλλάξει αρκετά το αγώνισµα της καθετής και η τεχνική του ψαρέµατος.
– Το φετινό πρωτάθληµα θα το χαρακτήριζες εύκολο ή δύσκολο;
Το πρωτάθληµα φέτος, όπως και κάθε χρονιά, είχε τις δικές του δυσκολίες και ιδιαιτερότητες. Πριν συνεχίσω, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συλλόγους που ανέλαβαν τη διοργάνωση του πρωταθλήµατος, διότι για να γίνει ένας αγώνας και να πάµε εµείς οι αθλητές από όλη την Ελλάδα να ψαρέψουµε, κάποιοι πρέπει να τρέξουν για να είναι όλα έτοιµα. Και µη νοµίζετε ότι είναι εύκολο να βρεθούν τόσα σκάφη, κυβερνήτες, κριτές, να βγουν οι απαραίτητες άδειες από την περιφέρεια ή το Λιµεναρχείο, και ότι άλλο χρειάζεται για να πραγµατοποιηθεί ένας Πανελλήνιος Αγώνας Αλιείας (πρωτάθληµα).
Στους δύο πρώτους αγώνες βγήκαν αρκετά ψάρια από όλους, ενώ στον τρίτο αγώνα τα ψάρια δεν έτρωγαν, παρότι ψαρέψαµε σχεδόν στους ίδιους τόπους, µε τα ίδια εργαλεία και τα ίδια δολώµατα.
Για πρώτη φορά µου συνέβη σε αγώνα τεσσάρων ωρών να πιάσω τόσο λίγα ψάρια. Λόγω όµως ότι στους προηγούµενους αγώνες είχα πάρει την 1η και την 3η θέση, κατάφερα να βγω για µια ακόµη φορά πρωταθλητής Ελλάδας.
– Πόσες φορές έχεις κερδίσει τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας και πιο θεωρείς ότι είναι το «µυστικό» αυτής της επιτυχίας;
Αν θυµάµαι καλά, πρέπει να έχω βγει πέντε φορές πρωταθλητής, και το πρώτο µου ατοµικό πρωτάθληµα το πήρα στο Βόλο το 1997, ενώ το οµαδικό µε το συναθλητή µου ∆ηµήτρη Σαραβάνο.
Γενικά το ψάρεµα από σκάφος -καθετή όπως το ονοµάζουµε εµείς- είναι το ψάρεµα µε το οποίο µου αρέσει να ασχολούµαι περισσότερο, παρότι δεν έχω δική µου βάρκα και εξαρτώµαι από άλλους.
Πολλοί µε ρωτούν τι κάνω και έχω αυτές τις επιτυχίες. Το βασικό είναι να διαθέτεις τα κατάλληλα εργαλεία για το συγκεκριµένο ψάρεµα. Για παράδειγµα όταν ψαρεύουµε στα ρηχά, πρέπει να έχουµε καλάµι µε ψιλή µύτη και τον αντίστοιχο µηχανισµό. Τα αγκιστράκια µας πρέπει να είναι µικρά (νούµερα 7-9) και να είναι δεµένα στα ανάλογα παράµαλλα (0,15-0,25). Σύµφωνα µε τη µορφολογία του βυθού και τα ψάρια που υπάρχουν, επιλέγουµε το δόλωµα που θα ψαρέψουµε. Στα βαθιά νερά η παρουσία του νήµατος στη µποµπίνα µας είναι απαραίτητη, ώστε να αποφεύγουµε όσο το δυνατόν περισσότερο την επίδραση των ρευµάτων, αλλά και να αισθανόµαστε καλύτερα τις τσιµπιές.
Αν έχεις τα κατάλληλα εργαλεία, τη γνώση, την εµπειρία, και λίγο τύχη, τότε είναι σίγουρο ότι θα τα καταφέρεις.
– Στο εξωτερικό έχεις ήδη συµµετάσχει µια φορά µε την αποστολή της εθνικής σε αγώνα παγκόσµιου πρωταθλήµατος στο Μαυροβούνιο. Ποιες οι εντυπώσεις από εκεί, και ποιες οι εµπειρίες που αποκόµισες;
Η συµµετοχή της Ελλάδας για πρώτη φορά στο Παγκόσµιο Πρωτάθληµα, στο Μαυροβούνιο το 2010 ήταν µια ξεχωριστή εµπειρία για εµάς που συµµετείχαµε. Το µοίρασµα των αθλητών στα σκάφη, ο τρόπος ψαρέµατος και η βαθµολόγηση, ήταν τελείως διαφορετικά από ότι γνωρίζαµε εµείς εδώ στην Ελλάδα. Αν το ψάρεµα ήταν ελεύθερο από περιορισµούς στο Μαυροβούνιο, το σίγουρο ήταν ότι θα είχαµε πάρει κάποια καλή θέση. Αυτό δεν το λέω τυχαία, διότι στα δοκιµαστικά που έγιναν την πρώτη µέρα µε όλες οι αποστολές µαζί, η οµάδα µας «ΕΛΛΑ∆ΑΡΑ» είχε δώσει τα περισσότερα και µεγαλύτερα ψάρια στο ζύγισµα (χώρια τα ψάρια που είχε κρατήσει ο βαρκάρης µας). Τα καλάµια σχεδόν όλων των αθλητών που ψάρευαν, είχαν µήκος 3-5 µέτρα, για να µπορούν να ρίχνουν µακριά, µιας και οι βολές τύπου casting απαγορεύονται. Η κάθε βάρκα ήταν σα να χωριζόταν σε τέσσερις τοµείς, µιας και ψάρευαν τέσσερις αθλητές από διαφορετικές χώρες. Αντίστοιχη ήταν και η βαθµολόγηση. Σε γενικές γραµµές πάντως, µε την εµπειρία που αποκτήσαµε, η πρώτη µας συµµετοχή σε παγκόσµιο πρωτάθληµα µόνο θετικά είχε να µας δώσει,. Το συναίσθηµα όµως που νιώσαµε όλοι µας, ήταν σα να πηγαίναµε σε αγώνα της Formula1 κι εµείς να τρέχουµε µε το «κατσαριδάκι αγάπη µου» (γέλια)!
– Πιστεύεις ότι θα υπάρξει αποστολή την επόµενη χρονιά στο εξωτερικό, και αν ναι, τι πρέπει να προσέξει αυτή η αποστολή για να έχει επιτυχίες και να µην αποτελέσει µια απλή συµµετοχή σε ένα παγκόσµιο;
Ελπίζω κι εύχοµαι να καταφέρουµε τη χρονιά που µας έρχεται, να πάρουµε µέρος ως Ελλάδα στο παγκόσµιο που θα γίνει στην Κροατία, εφόσον βέβαια βρεθούν οι κατάλληλοι χορηγοί, διότι τα κόστη για µια τέτοια αποστολή ξεπερνούν αρκετά τα 10000 ευρώ, µε πολύ οικονοµικές πάντα προβλέψεις.
Εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω δηµόσια µία ακόµη φορά τη ∆ΕΗ Α.Ε., για τη χορηγία του ποσού των 5000 ευρώ την οποία µας είχε κάνει στην πρώτη µας συµµετοχή στο Μαυροβούνιο το 2010, όπου και ακούστηκε ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΜΑΣ ΥΜΝΟΣ για πρώτη φορά.
Πιστεύω ότι όλοι οι αθλητές της Ελληνικής αποστολής, µε τις γνώσεις και την εµπειρία που έχουµε αποκτήσει, µπορούµε να φέρουµε ένα καλό αποτέλεσµα για τη χώρα µας.
– Ποια η διαφορά ενός απλού ψαρέµατος µε καθετή και ενός αγώνα;
Η διαφορά ενός απλού ψαρέµατος από τη βάρκα και ενός αγώνα, είναι τεράστια. Στο καθηµερινό σου ψάρεµα είσαι τελείως χαλαρός, ενώ στον αγώνα δίνεις µάχη µε το χρόνο, από τη στιγµή που θα µπεις στο σκάφος, µέχρι την ώρα που θα λήξει ο αγώνας. ∆εν υπάρχει λεπτό για χάσιµο!
– Τι θα συµβούλευες τους νέους που θέλουν να ασχοληθούν µε την αθλητική αλιεία;
Θα συµβούλευα τους νέους που θέλουν να ασχοληθούν µε το ψάρεµα, να ξεκινήσουν ανεξαρτήτως ηλικίας και είδους ψαρέµατος που προτιµούν, αλλά να γνωρίζουν ότι το συγκεκριµένο είδος θα τους δώσει πολλές συγκινήσεις.
Κλείνοντας θέλω να ευχαριστήσω το περιοδικό Boat & Fishing, γιατί σε όλους τους αγώνες που δίνουµε, όπου κι αν γίνονται, είναι πάντα δίπλα µας, και τέλος να κάνω µια ανοικτή πρόταση για χορηγία σε όποιον θέλει, ώστε να µπορέσει η Ελληνική Αποστολή να µεταβεί στην Κροατία και να λάβει µέρος για 2η φορά σε παγκόσµιο Πρωτάθληµα Αλιείας µε µηχανισµό από αγκυροβοληµένο σκάφος.
Σας ευχαριστώ
